Bu araştırmanın amacı, ergenlerin anne babaları ve öğretmenlerinden algıladıkları duygusal istismarın akademik, sosyal ve duygusal öz-yeterlikleri üzerindeki yordayıcı etkisini sınamaktır. Araştırmanın örneklem grubu, İstanbul ili Ataşehir ilçesindeki beş ortaokulda eğitim gören 187 (%57.90) kız 136 (%42.10) erkek olmak üzere toplam 323 öğrenciden oluşmaktadır. Veri toplama sürecinde, “Anne/Baba Genç İlişkileri Ölçeği” (Vardar, 1994), “Algılanan Öğretmen Davranışları Ölçeği” (Çakar,1994) ve “Çocuklar İçin Öz-yeterlik Ölçeği” (Telef, 2011) kullanılmıştır. Yapılan aşamalı çoklu regresyon analizi sonuçlarına göre, ergenlerin öğretmenlerinden algıladıkları duygusal istismar tek başına akademik öz-yeterlik puanlarındaki varyansın %13’ünü, sosyal öz-yeterlik puanlarındaki varyansın ise %7’sini açıklamaktadır. Anne ve babadan algılanan duygusal istismarın akademik ve sosyal öz-yeterliğin yordanmasında anlamlı bir katkıda bulunmadığı tespit edilmiştir. Ergenlerin babalarından algıladıkları duygusal istismar ise tek başına duygusal öz-yeterlik puanlarındaki varyansın %2’sini açıklamıştır. Anne ve öğretmenden algılanan duygusal istismarın ergenlerin duygusal öz-yeterlik algıları üzerinde anlamlı bir yordayıcılık etkisine sahip olmadığı tespit edilmiştir. Bulgular ilgili literatüre dayanarak tartışılmıştır.
The purpose of this research is to determine the predictive effect of adolescents’ emotional abuse perceived from parents and teachers on their academic, social, and emotional self-efficacy. Data were collected from among 323 students, 187 of them girls and 136 of them boys, who have been attending to five different secondary schools in Ataşehir district, İstanbul. “The Perception of Psychological Maltreatment Inventory for Adolescent – Mother Form and Father Form” (Vardar, 1994) "Perceived Teacher Behavior Scale" (Çakar, 1994) and "Self-Efficacy Scale for Children" (Telef, 2011) were used in the data collection process. According to the results of step-wise multiple regression analysis, the adolescents’ emotional abuse perceived from their teachers alone explains 13% of variance on academic self-efficacy scores and 7% of variance on social self-efficacy scores. It has been found that emotional abuse perceived from parents does not contribute significantly to the predictions of academic and social self- efficacy. Emotional abuse perceived by adolescents from their fathers alone explains 2% of variance on emotional self-efficacy scores. Findings revealed that emotional abuse perceived from mothers and teachers did not have a significant predictive effect on adolescents’sense of emotional self-efficacy. The findings are discussed based on the relevant literature.
Alan : Eğitim Bilimleri; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|