Özet:

Cumhuriyet dönemi Türk hikâyesinin önemli isimlerinden olan Şevket Bulut, 17.09.1996 tarihinde vefat etti. Hayatında her şeyin başının sevgi olduğunu söyleyen Bulut, bu düşüncesini bütün hikâyelerinde ortaya koyar. O, aynı zamanda Anadolu insanını yakından tanıyan, halka her zaman değer veren ve değer gören bir gönül insanıdır. Halkın düşünüş ve davranış biçimleri, acıları, yoksullukları, gelenekleri, kısaca bütün hayatları Şevket Bulut’un hikâyelerinde tarafsız bir şekilde dile getirilir. Bulut, adeta köy ve kasaba hayatını görünür kılmayı hedefler. Halkın yoksulluğunu işlerken ideolojik bir tutum sergilemez ve halkı istismar etmez. Bulut, Güneydoğu Anadolu bölgesinin insanını yakından tanıdığı için hikâyelerinde bu yörenin insanlarını başarıyla işlemiştir. Görevi nedeniyle Maraş’ın yüzlerce köyünü tanıma imkânı bulan yazar, gördüğü ve duyduğu olayları, halkın kullandığı kelime, deyim ve atasözlerini derleyerek hikâyelerinde kullanmıştır. Köyü ve köylüyü yakından tanıma fırsatı bulduğu için köy hayatını köylünün yoksulluğunu hikâyelerinde yoğun bir şekilde yansıtır. Yazarın hikâyelerinde geniş bir şahıs kadrosu hemen dikkati çeker. Genellikle kırsal kesimlerdeki insanların görüldüğü bu hikâyelerde insanların hayat, doğum, ölüm, zaman, ekonomik problem, inanış, psikolojik temayüller karşısındaki tutum ve davranışları irdelenmiştir. Yazar bunları belirtirken kaybolmak üzere olan gelenek ve göreneklerle zayıflayan kültürel ve manevi değerleri okuyucuya ibret verici bir tarzda yansıtmıştır. Bu yazıda amaç, Şevket Bulut'un hikâye anlayışını ortaya koymak ve ölümünün yirminci yılında yazarı anmaktır.

Anahtar Kelimeler: