Görüntüleme
14
İndirme
1
başlanmıştır. Bolşevik Devrimi sonrasında da bu yayılmacı anlayış değişmemiş, tersine bölgedeki Türk ve akraba toplulukların çok daha zorlu süreçlere maruz kalmalarına neden olmuştur. En belirgin Rus ve Sovyet politikası, Anadolu Türkleri ile Kafkasya ve Türkistan Türkleri arasındaki sınır bağlantısını koparmak şeklinde olmuştur. Türkiye ve Azerbaycan arasında konuşlandırılan Ermenistan için çizilen suni sınırlar temelde bu amaca hizmet edecek şekilde tasarlanmış ve uygulamaya konulmuştur. Karabağ da söz konusu suni sınır belirleme çabalarından birisi olmuştur. Sovyetler Birliği döneminde komünist rejimin katı ve gerekli gördüğünde uygulamaktan kaçınmadığı şiddet politikaları, oluşturulan suni sınırlara yönelik itiraz ya da muhalefet edilmesine imkan tanımamıştır. Sovyetlerin dağılışı ile birlikte bağımsızlığını kazanan eski Sovyet ülkeleri açısından işaret edilen bu suni sınır politikaları, bir anlamda “doğuştan gelen” sorunlar olarak kendisini göstermiştir.
Karabağ da bu sorun alanlarından birisi ve en büyük olanlarındandır. Nitekim Ermenistan ve Azerbaycan’ın bağımsızlıklarını ilan etmelerini müteakip Karabağ sorunu alevlenmiştir. Ermenistan’ın topraklarında varlığını sürdüren eski Sovyetlerden kalma Rus birliklerinin de desteğiyle Karabağ’ı ve Azerbaycan’ın belli bir kısmını işgal etmiştir. O dönem itibariyle henüz düzenli bir ordu kuramamış, devlet örgütlenmesini tam anlmıyla oluşturamamış haldeki Azerbaycan karşısında sahip olduğu Rus desteğiyle istediği bir fiili durum oluşturmuştur. İşgalin haksızlığı ve Ermenistan’ın Azerbaycan’nın topraklarını terk etmesine yönelik çok sayıda BM Kararı olmasına rağmen, Ermenistan gerekli adımları atmamıştır. Ermenistan bir yandan Batı ve Rusya’nın desteğini arkasında hissettiği için bir yandan da Batılı ülkelerdeki ermeni diasporasının kışkırtmalarının etkisiyle beklenen çözümün ortaya çıkışını engellemiştir.
Karabağ sorununun diplomatik yollardan çözümü için çaba sarfeden Azerbaycan ise bir yandan da yeni kurulan devletin ekonomik, siyasal ve sosyal yönüyle güçlenmesini sağlamıştır. Doğal olarak buna bağlı şekilde ordusunun imkan ve kabiliyetlerini de geliştirmiştir. 27 Eylül 2020 tarihinde başlayan 2. Karabağ Savaşı ile Azerbaycan Ermeni işgalini büyük oranda sonlandırmıştır. Küresel ölçekte oluşan çok kutuplu yeni dünya düzeninin kendisine sunduğu konjonktürel imkanları iyi değerlendiren Azerbaycan artık diplomatik mecralardaki statüsünü Ermenistan’a göre çok üstün bir noktaya taşımıştır. Bu çalışmada kalıcı bir antlaşmaya bağlanarak tam ve kesin bir çözümün sağlanamadığı Karabağ sorununun tarihsel kökenleri, günümüze kadar geçen süreçteki yaşananlar, sorunun aktörlerinin geleneksel ve güncel politikaları ele alınmıştır
has begun. Even after the Bolshevik Revolution, this spread understanding has not changed, and, on the contrary, the Turkish and the neighboring communities in the region have been exposed to much more difficult processes. The most obvious Russian and Soviet policy was in the form of breaking the border bond between the Anatolian Turks and the Caucasus and Turkish Turks. The artificial boundaries designed for Armenia, distributed between Turkey and Azerbaijan, are basically designed and implemented in order to serve this purpose. It was also one of the efforts to identify the artificial boundaries. In the Soviet period, the violent policies that the communist regime considered rigorous and necessary to avoid were not allowed to be opposed or opposed to the established artificial borders. These artificial border policies, marked in terms of the former Soviet countries that gained independence along with the dissolution of the Soviets, showed themselves in a sense as "born" problems.
This is one of the biggest and the biggest problems. After the declaration of independence of Armenia and Azerbaijan, the problem of Karabakh has been burned. With the support of the former Soviet troops that remained in the territory of Armenia, the Russian army also occupied Karabakh and a certain part of Azerbaijan. As of that time, he has not yet established a regular army, and has not fully formed the state organization, and has created a real situation with the Russian support he has against Azerbaijan. Despite the injustice of the occupation and the numerous UN resolutions aiming Armenia to leave Azerbaijan’s territory, Armenia has not taken the necessary steps. Since Armenia, on the one hand, feels the support of the West and Russia behind it, on the other hand, it has prevented the emergence of the expected solution by the influence of the provokations of the Armenian diaspora in the Western countries.
Azerbaijan, which is trying to solve the Karabakh issue by diplomatic means, has, on the one hand, ensured the economic, political and social strength of the newly established state. He has also developed his capabilities and capabilities in this way. Started on 27 September 2020. The War of Karabakh ended the occupation of Armenia by Azerbaijan. Azerbaijan, which has well assessed the conjonctual possibilities offered by the new multilateral world order, which is globally formed, has now transferred its status in diplomatic ministries to a very superior point than Armenia. In this study, the historical origins of the Karabakh problem, where a permanent treaty is linked and a complete and accurate solution cannot be achieved, the events in the process that have passed until today, the traditional and current policies of the problem actors have been addressed.
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
