Atıf Sayısı
20
Görüntüleme
84
İndirme
22
Bu çalışma, COVID-19 salgın sürecinde Giresun ilinde yaşayan yaşlı bireylerin salgın sürecini nasıl değerlendirdikleri ve bu sürecin yaşlılar üzerindeki etkileri ile ilgili görüşlerini belirlemek amacıyla planlanmıştır. Bu amaçla 11 kadın, 9 erkek toplam 20 katılımcıya yarı yapılandırılmış sorulardan oluşan mülakat uygulanmıştır. Çalışmanın potansiyel katılımcı örneklemi; cinsiyet, medeni durum, sağlık durumu, sosyo-ekonomik durum, eğitim düzeyi gibi farklı özellikler dikkate alınarak seçilmiştir. Katılımcılar 65 ile 93 yaş aralığındadır. Nitel araştırma desenlerinden fenomenolojik yaklaşımla hazırlanan çalışmada elde edilen bulgular betimsel analiz yöntemi ile çözümlenmiştir. Bu çalışmada COVID-19 algısı, salgınla başa çıkmada etkili olan faktörler, COVID-19’un yaşlılar üzerindeki etkileri (psikolojik etkiler, sosyal ve kültürel etkiler, ekonomik etkiler), değişen günlük yaşam pratiğinde geliştirilen stratejiler ve coğrafi çevrenin etkilerine odaklanılmıştır. Türkiye nüfusundaki yaşlı oranı (% 9,1) sürekli artış göstermektedir. Bu nedenle çalışmanın, yaşlı nüfusa yönelik hizmetlerin planlanması noktasında katkı sunacağı kanaatini taşımaktayız. Elde edilen bulgulara göre, Giresun’un küçük ölçekli bir şehir olması ve ikili yaşamın (kır ve şehir yaşamı) varlığının bu süreçte olumlu etki yarattığı sonucu dikkat çekmiştir. Özellikle bahçeli evler, kırsal yaşam ile bağlantı ve geniş aile yapısında bulunan katılımcıların salgındaki günlük yaşamlarında büyük değişiklik olmadığı belirlenmiştir. Salgınla ilgili yaklaşım ve başa çıkma stratejisinde dini inanç ve kader anlayışının da önemli olduğu görülmüştür. Bu süreçte toplumsal cinsiyet rollerinin devam ettiği, erkek katılımcıların daha çok kamusal alanda yer aldıkları, kadınların ise temizlik ve hijyen gibi ev işlerini yürüttükleri tespit edilmiştir. Ekonomik olarak dezavantajlı yaşlıların bu süreci daha zor geçirdikleri ve yalnız yaşayan bazı katılımcıların gönülsüz olarak çocuklarının yanına gittikleri belirlenmiştir. Araştırmanın başlangıç aşamasında, salgın sürecinin yönetimine ilişkin, katılımcıların yaklaşımları nispeten olumlu olarak görülmüştür. Ancak 65 yaş ve üstü nüfus için sokağa çıkma kısıtlamasının başlatılması ve serbest gün uygulamasının zamanlaması ve içeriği, katılımcılarda olumsuz duyguların yoğunlaşmasına zemin hazırlamıştır. Bu nedenle salgın sürecindeki kısıtlamaların, kronolojik yaşa göre değil; sağlık durumları, yaşanılan yerin doğal-kültürel yapısı ve mekânsal özellikleri dikkate alınarak yerel önlemlerin daha faydalı olacağı düşünülmektedir.
This study was planned to determine how elderly individuals living in the province of Giresun in the COVID-19 epidemic process evaluate the epidemic process and their opinions about the effects of this process on elderly people. For this purpose, 11 women, 9 men and a total of 20 participants were interviewed with semi-structured questions. The sample of the study’s potential participants was selected taking into account different characteristics such as gender, civil status, health status, socio-economic status, education level. The participants are between the ages of 65 and 93. The findings obtained in the study prepared by a phenomenological approach from the quality research patterns have been analyzed by the visual analysis method. This study focuses on COVID-19 perception, the factors that are effective in dealing with the epidemic, the effects of COVID-19 on elderly (psychological effects, social and cultural effects, economic effects), the strategies developed in the changing daily life practice and the effects of the geographical environment. The age rate of the Turkish population (9.1 per cent) is constantly increasing. Therefore, we are hoping that the work will contribute to the point of planning of services for the elderly population. According to the findings obtained, it was noted that Giresun is a small-scale city and the existence of bilateral life (the rural and urban life) has a positive impact on this process. In particular, the garden houses, the connection with rural life and the wide family structure have not found any major changes in the daily lives of the participants in the epidemic. In the approach and strategy of dealing with disgrace, the understanding of religious beliefs and fate has also been important. In this process, the social gender roles are continuing, the male participants are more involved in the public area, and the women are doing homework such as cleaning and hygiene. Economically disadvantaged elderly have been more difficult to experience this process and some of the participants who live alone have been determined to go unwantedly with their children. At the initial stage of the study, the approaches of the participants to the management of the epidemic process were seen relatively positive. However, the launch of the street-out restriction for the 65-year-old population and the timing and content of the free-day application have prepared the ground for the concentration of negative emotions in the participants. Therefore, the limitations in the epidemic process are not based on chronological age; local measures are considered to be more useful, taking into account the health conditions, the natural-cultural structure and spatial characteristics of the place lived.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
