Özet:

İş hukuku, işçiler ve işverenler arasındaki ilişkileri düzenleyen bir hukuk dalıdır. İşçi ve işveren arasındaki hukuki ilişki, iş sözleşmesinin varlığıyla tezahür eder. İş sözleşmesi işçiye hizmet görme, işverene de başta ücret olmak üzere bir takım yükümlük getirmektedir. Ücret, işçinin yaptığı hizmet karşılığında hak kazandığı bir geliridir. Ücret çoğu zaman işçinin tek gelir ve geçim kaynağıdır. Devlet, işçinin yaşamına devam etmesindeki önemine binaen muhtelif müdahale araçlarıyla ücreti güvenceye almaya çalışmaktadır. İnsanca yaşam standardı sağlayacak bir ücretin güvenceye alınmasının önemli araçlarından biri de ücretler için asgari bir had getirilmesidir. En az/asgari ücret olarak tanımlanabilecek olan bu ücretten daha düşük miktarda ödeme yapılması mümkün değildir. Asgari ücret, zorunlu bir ücret düzenlemesi olduğundan iş sözleşmesinin tarafları arasında herhangi bir pazarlık konusu olmaz. Asgari ücretin bağlayıcılığı özelliğinden dolayı işverenlerin belirlenen asgari ücret düzeyinin altında bir ücret ödeme yapması hukuki yaptırımlara bağlanarak engellenmiştir Asgari ücret, çalışanlara zorunlu ihtiyaçlarını en az düzeyde karşılamalarını sağlamayı amaçlayan ücrettir. Bu özelliğiyle asgari ücret, milyonlarca işçinin ve işçi ailesinin hayat şartlarını doğrudan etkileyen ve çalışan yoksulluğunun azaltılması noktasında hayati role sahip önemli bir sosyal politika aracıdır. Asgari ücret, bazı tazminatlara, ikramiyelere, parasal yaptırımlara ölçüt olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmada Türkiye’de asgari ücretin uygulanması, karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler: