Bu çalışmanın amacı, banka, muhasebe, finans ve sigorta sektörü çalışanlarının duygu yönetiminin iş-aile-yaşam dengesinin üzerindeki etkisinin araştırılmasıdır. Araştırma, Kırşehir ilinde görev yapan ve 193 gönüllü çalışan ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama amacıyla, Apaydın (2011) tarafından geliştirilen “İş- Aile Yaşam Dengesi Ölçeği” ve Titrek (2004) tarafından geliştirilen “Duyguları Yönetme Yeterlikleri Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçeklerden elde edilen veriler istatistik paket programında analiz edilmiştir. Araştırma sonucuna göre, katılımcıların çoğunluğu bankacı, erkek, 26-30 yaş aralığında ve evlidir. Araştırmada kullanılan ölçeklerden iş-aile-yaşam dengesi ölçeğinin alt boyutları ile duygu yönetimi arasında pozitif yönde bir ilişki tespit edilmiştir. Yapılan regresyon analizi sonuçlarına göre, katılımcıların duygu yönetimi puanlarındaki bir birimlik artış, iş-aile-yaşam dengesinde .805’lik bir artışa neden olmaktadır. Ek olarak, duygu yönetimi, iş- aile yaşam dengesinin % 046’sını açıklamaktadır. Elde edilen sonuçlara göre, iş yerinde duygu yönetiminin üzerinde durulması gereken önemli değişken olduğu düşünülmektedir. Bu sonuçtan hareketle çalışmada, organizasyonların duygu yönetimini, hizmet içi eğitim programlarında temel eğitim sürecine yerleştirilmeleri önerilmektedir.
The aim of this study is to explore the impact of the emotional management of employees in the banking, accounting, financial and insurance sectors on the work-family-life balance. The research was carried out with 193 volunteers who worked in the district of Kırşehir. For the purpose of data collection, the study used the "Business-Family Life Balance Scale" developed by Apaydın (2011) and the "Animal Management Skills Scale" developed by Titrek (2004). The data obtained from the scales are analyzed in the statistical package program. According to the study, the majority of participants are bankers, men, between the ages of 26-30 and are married. The study has identified a positive relationship between the lower dimensions of the work-family-life balance scale and the emotional management. According to the results of the regression analysis, an increase in unity in the participants' emotional management points leads to an increase of .805 in the work-family-life balance. Additionally, emotional management describes 046% of the work-family life balance. According to the results obtained, it is believed that it is an important variable that needs to be focused on emotional management at work. In working with this outcome, it is recommended that organizations put the emotional management into the basic training process in the service-in-training programs.
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|