Ana akım sinema, artık neredeyse tamamen masa başında yapılan bir üretim olmaya başladı. Sanal gerçeklik gibi yeni teknolojilerin ortaya çıkmasıyla, sinema sanatı önemli bir dönüşümün eşiğinde. Tüm bu gelişmelerle beraber, görsel gerçekliğe tek bir perspektiften bakma şansı veren klasik film kamerası tüm ihtiyaçlara cevap veremiyor. Film yapımcıları, etkileşimli filmler yapmak ya da yapım sonrası üretim aşamalarında daha özgürce hareket edebilmek için, tek bir kamera açısına bağlı kalmayacakları çözümler arıyor. Bu bağlamda uzamın görüntüsünü üç boyutlu olarak kaydetmek önem kazanmıştır. Bu araştırmada, uzamın görüntüsünü ya da çeşitli görsel özelliklerini üç boyutlu olarak kaydetmek için kullanılan yöntemler ve bu yöntemlerin ne amaçla, nasıl kullanıldıkları tasarımcı bakış açısından incelenmiştir.
the main current cinema has now begun to be a production done almost completely at the beginning of the table, with the emergence of new technologies like virtual reality, cinema art is an important transformation, along with all these developments, the classic movie camera, which gives you the chance to look at the visual reality from a single perspective, can not respond to all the needs, is looking for solutions that they will not be connected to a single camera angle to make interactive films or to move freely in production stages, in this context, it has taken importance to save the footage image three-dimensionally in this research, or to save various visual features as three-dimensional methods and how they are used in terms of view
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|