Özet:

İnsan yaşamında sağlığın en temel ögesi beslenmedir. Beslenme bireylerin yaşamlarını sağlıklı bir şekilde devam ettirmek için gerekli besin maddelerinin alınması ve kullanılmasıdır. Bireyin daha sonraki yaşamında yeterli ve dengeli beslenme alışkanlıkları kazanabilmesi için yeme alışkanlıklarının temellerinin çocukluk çağında atılması gerekmektedir. Bu açıdan bakıldığında okul öncesi dönemde beslenme oldukça önemlidir. Bu çalışmanın amacı okul öncesi öğretmenlerinin beslenme menüsüne yönelik görüşlerini belirlemektir. Araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden görüşme tekniği kullanılmıştır. Okul öncesi öğretmenleriyle yüz yüze yarı-yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın katılımcılarını 2017-2018 öğretim yılı Amasya ilindeki, anaokulu ve anasınıfında görev yapmakta olan tamamı kadın 10 okul öncesi öğretmenleri oluşturmaktadır. Çalışma grubunda tamamı kadın olmak üzere okul öncesi öğretmeni bulunmaktadır. Veri toplama aracı olarak 8 açık uçlu sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Görüşmeler, öğretmenlerin görev yaptıkları okullardaki sınıf ortamlarında gerçekleştirilmiştir. Yapılan görüşmeler kayıt cihazı ile kayıt altına alınmıştır. Araştırmanın sonunda, öğretmenlerin büyük çoğunluğunun beslenme menüsü hazırlamaya yönelik bilgisinin hizmet öncesi eğitimle sınırlı kaldığı, menü hazırlayanların çoğunlukla idareci ve aşçılardan oluştuğu, tüm çocuklara ortak menü çıkarıldığını göstermiştir. Kurumlarda beslenme menüsü hazırlanırken çoğunlukla besinlerin mevsimine uygun olmasına, çocukların sevip sevmeme durumlarına ve besinlerin değerlerine dikkat edilmiştir. Ayrıca çalışma yapılan öğretmenlerin bir kısmı ailelerin sosyoekonomik durumlarına dikkat ederken bir kısmı sosyoekonomik durumları dikkate almadığı ortaya çıkmıştır. Menü hazırlarken karşılaşılan sorunlar arasında en belirgin olarak, çocukların sevmedikleri yiyeceklerin gelmesi ve ailelerin beslenme konusundaki bilinçsizliği olarak saptanmıştır. Çocukların günlük almaları gereken besin ögelerine çalışma yapılan kurumların büyük çoğunluğunda haftalara yayılarak verildiği belirlenmiştir. Çocukların beslenme menüsüne yönelik uyumlarında çocukların yemek seçmesi, birbirlerinden etkilenmeleri ve aileden gelen alışkanlıklar belirleyici olmuştur. Menüye karşı uyumsuzluklarda çözüm yolları olarak alternatif yiyeceklerin olması gerekirken, okullarda genellikle alternatif yiyeceklere yer verilmediği ve pekiştireç kullanımının fazla olduğu tespit edilmiştir. Çağdaş eğitim sisteminin gerektirdiği gibi menüye ısrarcı olmak konusunda alınan cevaplar öğrenci merkezli olup, öğretmenlerin genellikle ısrarcı olmadıkları tespit edilmiştir. Ayrıca çalışmanın sonunda ailelere, okul öncesi öğretmenlerine ve aday öğretmenlere çeşitli önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler: