Özet:

Bu çalışmada uzun süredir yas döneminde olan bir danışana uygulanan psikolojik danışma oturumlarına yer verilmiştir. Çalışmada ele alınan olgunun yaşadığı çoğul kayıpların ardından oldukça uzun bir zaman geçmesine rağmen kayba yönelik tepkilerinde herhangi bir azalma olmamıştır. Oturumlarda birey merkezli yaklaşım ve bilişsel yaklaşımın yanı sıra Malkinson (2009) ve Worden (2001) tarafından önerilerin modellerin entegrasyonundan oluşan bütünsel bir yaklaşım uygulanmıştır. İlk oturumlarda, yüzleştirme ve yorumlama gibi temel psikolojik danışma tekniklerinden kaçınılmıştır. Danışanla güven ilişkisinin geliştirilmesi adına danışana destek sağlanmakla birlikte gerçekçi bir dil kullanılmaya çalışılmıştır. Danışanın düşüncelerinin takip edilmesi adına bilişsel formlardan yararlanılmıştır. Otomatik düşüncelerin keşfi, maruz bırakma, mektup yazma, mini araştırma ve sokratik sorgulama kullanılan teknikler arasındadır. Ayrıca oturumlar içerisinde danışana içinde bulunduğu durumu açıklayan psiko-eğitimsel bilgiler de verilmiştir. Olgu eşini kaybetmesinden yaklaşık iki ay sonra annesini de kaybetmiştir. Kayıpların üzerinden on sekiz ay geçmesine rağmen danışanın yasa yönelik tepkileri azalmamış ve eşinin olmadığı bir hayata uyum sağlayamamıştır. Danışanla, izleme çalışmaları dahil olmak üzere, toplamda yirmi iki oturum gerçekleştirilmiştir. Oturumlarda kayıp yaşantısı sonrası danışanın yaşamını yeniden anlamlandırma ve yapılandırmasına, değişen yaşam koşullarına yönelik uyum sağlayıcı stratejiler geliştirilmesine ve ölen kişiyle olan ilişkisini düzenlemesine yardımcı olunmaya çalışılmıştır. Oturumlar sonlandırıldığında belirlenen amaçların tamamına ulaşılamasa da elde edilen olumlu sonuçlar kayda değer niteliktedir.

Anahtar Kelimeler: