Özet:

Dillerin söz varlığında, temel kelimeler önemli bir yer tutar. Sayı adları, hayvan adları, organ adları, akrabalık adları, temel kelimeler olarak kabul görmektedir. Bu yüzden, bu kelimeler, dil öğretimi, dillerin akrabalıkları, dilbilgisi gibi dil incelemelerinde ilk olarak başvurulan kelimelerdir. Türk dili de akrabalık adları bakımından çok çeşitlilik gösterir. Bu durum Türk toplumunda aile kurumunun ve akrabalık ilişkilerinin çok önemli ve özel bir konuma sahip olduğunun da bir göstergesidir. Bir dilin akrabalık terimlerinin sayısal olarak az ya da çok olması, o toplumun yaşamındaki aile ve akrabalık ilişkileri ile de doğrudan ilgilidir. Pek çok dilde bir tek kelime birden fazla akrabalık bağını karşılamasına rağmen Türkçe’de her tür akrabalık için ayrı ayrı terim kullanılmaktadır. Karaylar Hazarlar döneminde Museviliği kabul etmiş bir Türk topluluğudur. Karay Türkçesi Türk dilleri arasında Kıpçak grubuna dahildir. Bugün Türk konuşma ve yazı dillerinden biri olan Karay Türkçesi yok olmak üzeredir. Uzun yıllar millî bir şekil kazanamayan Karay Türkçesi’nin, Troki, Haliç ve Kırım adıyla bilinen üç ayrı ağzı bulunmaktadır. Karaylar 1930’lu yıllara kadar İbrani, Latin ve Kril alfabeleri ile yazmışlardır. Dini metin içeren elyazmalarında ise İbrani alfabesini kullanmışlardır. Bu çalışmada Musevi olan, Karay Türklerine ait yaklaşık 200 akrabalık adı tespit edilmiş olup, bu adlar kan yoluyla ve evlilik yoluyla oluşan akrabalık adları olarak sınıflandırılmıştır.

Anahtar Kelimeler: