Bu araştırma, öğretim elemanlarının ve icracıların viyolonselin geçmişte ve günümüzde Türk Müziğindeki kullanımına ilişkin görüşlerinin, benimsedikleri icra üslûbunun, önemsedikleri ve eleştirdikleri hususların, ve öğrenme sürecine yönelik önerilerinin ortaya çıkarılmasını hedefleyen betimsel bir çalışmadır. Araştırmada olgubilim (fenomenoloji/phenomology) deseni ve maximum çeşitlilik örneklemesi kullanılmıştır. Veri toplamak için yarı yapılandırılmış görüşme yöntemi kullanılmıştır. Elde edilen veriler, içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiş, analizlerin yapılmasında NVivo12 programından yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda, günümüzde Türk Müziğinde viyolonselin genellikle bas tını sağlamak amacıyla kullanıldığı ya da viyolonsel icracılarından böyle bir icra şekli beklendiği ortaya çıkmıştır. Ayrıca çalma üslûbunun çoğunlukla Türk Müziği icracılarını dinleme yoluyla kazanıldığı ortaya çıkmıştır. Katılımcıların makam bilgisi, doğru kaynaklardan dinleme, Türk Müziği perde baskılarının doğruluğu, geleneksel üslûba bağlı icra, kaynağına yakın çalma, teknik çalışmalar, transpoze çalışmaları, duyguların ön planda olması ve duyguyu yansıtabilme hususlarına çok önem verdikleri ve eğitim-öğretimde bu hususlara dikkat edilmesini önerdikleri ortaya çıkmıştır.
This research is an imaginary study that aims to reveal the views of teachers and executives on the use of violoncel in the past and present Turkish music, the executive style they adopt, the aspects they care and criticize, and the recommendations for the learning process. The study used the phenomenology and maximum diversity sample. A semi-configured conversation method has been used to collect data. The data obtained was analyzed through the content analysis method, and the analysis was used by the NVivo12 program. The research has found that today in Turkish music violoncel is usually used for the purposes of pressing or that such an executive form is expected from violoncel performers. It has also been revealed that the playing style has been gained mostly through listening to Turkish music performers. Participants have shown that the official knowledge, listening from the right sources, the accuracy of the Turkish music curtain pressures, the performance connected to the traditional style, playing close to the source, technical studies, transposing studies, the aspects of being the emotions in the forefront and the ability to reflect the emotions, and they suggest that these aspects should be taken into account in education and education.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|