Özet:

Yunus Emre gerek Türk dünyasında ve gerekse İslam coğrafyasında manevi etkisi büyük olan bir mutasavvıf ve şairdir. Onun, akıcı ve sade Türkçesiyle yazdığı şiirler, her dönemde gerek halkın ve gerekse ilim ehlinin dikkatini çekmiştir. Feqiyê Teyran da Doğu ve Güney Doğu Anadolu, Kuzey Irak ve civar ülkelerde maneviyat dünyasının önemli şahsiyetlerinden kabul edilen, tasavvuf ve irfan konusunda sade ve akıcı bir Kürtçe ile ileri düzeyde şiir yazan büyük bir mutasavvıftır. Gerek klasik edebiyatta gerekse tasavvuf edebiyatında şairler gönül kavramını birçok anlamda kullanmışlardır. Kimisi onu, dünyevi anlamda sevgilinin mekânı olarak görürken, kimisi de Allah Teâla’nın gelip misafir olduğu bir mekân olarak görmektedir. Bu nedenle gönül mekânını manevi açıdan temiz tutmaya gayret etmişlerdir. Hem Yunus Emre hem de Feqiyê Teyran, şiirlerinde tasavvufi konuları işlerken “gönül” imgesi üzerinde oldukça fazla durmuş ve ona birçok anlam yüklemişlerdir. Bu çalışmada klasik edebiyatta gönül imgesinin genel olarak ne tür anlamlara geldiğini izah ettikten sonra özet olarak Yunus Emre ve Feqiyê Teyran’ın hayatları verilip onların şiirlerinde gerek edebi ve gerekse tasavvufi açıdan “gönül” imgesine yükledikleri anlamlar üzerinde durulacak, sonuç kısmında ise ortak noktaları ve ayrıştıkları noktalar karşılaştırmalı olarak verilecektir.

Anahtar Kelimeler: