Özet:

Teknoloji çağı olarak ifade edilen günümüzde bilgiye ulaşmak bilgi ve iletişim teknolojilerinin gelişmesi sayesinde çok kolay hale gelmiştir. Fakat çağımızın bize sunduğu bu kadar kolay bilgi edilebilmenin de bazı problemleri olmaktadır. Bunların başında da elde edilen bilgilerin gerçek ve doğru bilgi olup olmama gelmektedir. Elde edilen bilgilerin doğru bilgi olup olmadığının anlaşılabilmesi için ise bireylerin bilgi okuryazarlık yeterliklerine sahip olması gerekmektedir. Bilgi okuryazarı olan bir birey özellikle de öğrenci eğitim hayatında karşılaştığı bir problemin çözümünde kendini daha rahat hisseder. Doğru kaynaktan doğru şekilde elde edilen bilgileri bireyin kabul etmesi ve bu bilgileri hayatına entegre ederek eylemselleştirmesi kişisel gelişimin önemli bir parçasıdır. Bireylerin özellikle de eğitim çağındaki öğrencilerin kişisel gelişim yönelimlerinin belirlemesi öğrencilerin kendilerini tanımaları açısından önemlidir. Bu araştırmanın amacı, çocuk gelişimi programı öğrencilerinin bilgi okuryazarlık düzeyleri ile kişisel gelişim yönelimleri arasında bir ilişkinin var olup olmadığını incelemektir. Araştırma verilerini toplamak için tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcılarını 2016-2017 eğitim öğretim yılında Sakarya Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulunda öğrenim gören 122 Çocuk Gelişimi programı öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplamak amacı ile Adıgüzel (2011) tarafından geliştirilen “Bilgi Okuryazarlığı Ölçeği” ve Robitschek, Ashton, Spering, Geiger, Byers, Schotts & Thoen (2012)tarafından geliştirilen ve Yalçın ve Malkoç (2013) tarafından Türkçe’ ye uyarlanan “Kişisel Gelişim Yönelimi Ölçeği II” kullanılmıştır. Araştırmaya katılan çocuk gelişimi programı öğrencilerin yüksek derecede bilgi okuryazarlık düzeylerine sahip oldukları görülmüştür. Öğrencilerin bilgi okuryazarlık düzeylerinin öğrenim gördükleri sınıf düzeylerine göre farklılık göstermediği lise mezuniyet türlerine göre ise farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca öğrencilerin yüksek düzeyde kişisel gelişim yönelimlerine eğilimli oldukları görülmüştür. Elde edilen bir diğer sonuç ise çocuk gelişimi programı öğrencilerinin kişisel gelişim yönelimleri hem öğrenim gördükleri sınıf düzeylerine hem de lise mezuniyet türlerine göre farklılık göstermemesidir. Bir diğer sonuç ise çocuk gelişimi programı öğrencilerinin bilgi okuryazarlık düzeyleri ile kişisel gelişim yönelimlerinin değişime hazır olma, planlı olma, kaynakları kullanma ve amaçlı davranış alt boyutları arasında anlamlı bir ilişkinin olmamasıdır.

Anahtar Kelimeler: