Özet:

Evrensel bir olgu ve toplumsal bir fenomen olan göç, insanların bulundukları yerden ekonomik, sosyal, siyasal, ekolojik vb. nedenlerden dolayı başka bir yere hareket etmeleri olarak tanımlanabilir. Göçler kendi içinde farklı özelliklere göre kategorilere ayrılabilir. Göçün yapıldığı yerden hareketle iç göç ve dış göç şeklinde bir ayrıma gidilebilir. Öte yandan göçün nedenlerinden hareketle zorunlu göç veya isteğe bağlı göç şeklinde ikili bir tasnif yapılabilir. Bu çalışmanın konusu temel olarak dış göç ve sonuçları ile ilgilidir. Türkiye’deki dış göç serüveni 1960’lı yıllarda başlamıştır. Yapılan göçlerin çoğu ekonomik gerekçelerle gerçekleşmiştir. İşçi olarak kabul edilen göçmenleri bir süre sonra göç ettikleri yerleşe yerleşmeye başlamış ve kalıcı olmaya başlamıştır. Göçmenler bir taraftan yeni yaşam alanlarına kendi kültürünü taşırlarken öte yandan yani edindikleri kültürü de kendi anavatanlarına taşımaya başlamışlar. Özellikle oturma izni aldıktan sonra anavatana yapılan ziyaretlerin artmasıyla sosyo-kültürel etkileşim artmaya başlamıştır. Bu kapsamda çalışmadaki amaç; Türkiye’den Almanya’ya ağırlıklı olarak ekonomik sebeplerden dolayı giden göçmenlerin belli aralıklarla yaptıkları ziyaretler neticesinde anavatandaki sosyo-kültürel ve dini hayata etkisini araştırmaktır. Sosyolojik açıdan göç olgusuna değinildikten sonra, Almanya’ya yapılan göç serüveni kısaca ele alınmıştır. Göç ve sosyal değişim ilişkisi ele alındıktan sonra, dış göçün kültürel, ekonomik, dini ve siyasi boyutlardaki etkileri ele alınmıştır. Araştırmada temel veri toplama tekniği olarak mülakat ve gözlem kullanılmıştır. Elde edilen veriler ışığında, göçmenlerin öz yurtlarındaki sosyo-kültürel ve dini hayata etkisi irdelenmiştir. Araştırmada göçmenlerin anavatanlarında sosyo-kültürel ve dini hayatta birtakım değişimlere hız kazandırdığı gözlenmiştir. Bölgeden Almanya’ya göçten önce ve göçten sonra şeklinde bir zamansal tasnife gidilmesi, bu değişim ve dönüşümün boyutlarını göstermektedir.

Anahtar Kelimeler: