Özet:

Türk hikâyeciliğinin önemli isimlerinden biri olan Ömer Seyfettin, hikâyenin kendine has dünyası içerisinde sadece bir edebî zevk oluşturmakla kalmaz eğitsel anlamda da başarılar elde eder. Ömer Seyfettin’in hikâyeleri eğitim sistemimizde halen güncelliğini koruyan birtakım özellikler taşımaktadır. “İlk Cinayet” adlı hikâyesi kurgulanmış bir olay sunmakla kalmaz, özellikle yapısal anlamda kelime- olay- mesaj üçlemesinin de seçkin bir örneğini oluşturur. Kelimelerin, özellikle de renklerin ön plana çıktığı eserde olması gerekenle olan arasındaki çatışma, eserin ana yapısını oluşturur. Çocuk ve martı yavrusunun bütünleşmesi eğitsel birtakım sonuçların irdelenmesine zemin hazırlar ve bu durum etkili sanatsal anlatımlarla ortaya konur. Bu çalışmanın amacı, yazar için genel olarak söylenen “üslupta özensizdir” yaklaşımının aksine mesaj ve anlatım arasındaki başarılı sunumu tespit etmektir. Ayrıca hikâyenin diğer unsurları üzerinde durup ayırt edici özelliklerini belirlemek de amaçlanmıştır. Bu bağlamda giriş bölümünde, hikâyenin psikolojik ve eğitsel özelliklerine değinildikten sonra, bu hikâyenin okuyucuda uyandırdığı duygular üzerinde durulmuştur. Daha sonra hikâyenin öne çıkan özelliklerine belli başlıklar altında dikkat çekilmiştir. Sonuç kısmında ise, çalışmanın genel bir değerlendirmesi yapılmıştır. Hikâyeden hareketle Ömer Seyfettin’in dil ve üslup özellikleri tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler: