Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
97
İndirme
43
Kentleşme ve küreselleşmenin dinamik bir süreç olarak gelişmesi, yerel halkın yeni hizmet beklentilerinin de önünü açmaktadır. Sosyo-ekonomik yaşamda meydana gelen değişimler ve hümanist yaklaşımlar sonucu şekillenen dünya ve bunun nezdinde Türkiye, yeni bir yönetim sistemine ihtiyaç duymaktadır. Ülkemizde uygulanagelen yerel yönetim reformları, salt yerel yönetim birimlerini ve yerelde halkı değil nitekim büyük bir mekânsal boyutta hemen her alanı etkisi altına almıştır. Ülkemizde kentsel alanların yeniden yapılanması ve çağa uygun bir şekilde yeniden şekillenmesi açısından birtakım düzenlemeler yapılmıştır. Özellikle kentsel mekânda yaşanan değişim ve dönüşümlerin kontrollü ve yerelde halkın gereksinmelerine uygun olması adına 2012 yılında 6360 Sayılı Yasa yürürlüğe girmiştir. Yasa, öncesine kadar geçerli olan büyükşehir belediyesi tanımını yeniden düzenlemek suretiyle, otuz ilde, il özel idarelerinin varlığına son verirken köylerin ve belde belediyelerinin tüzel kişiliklerini kaldırarak, bu illerdeki ilçe belediyelerini büyükşehir ilçe belediyesi hâline dönüştürmüştür. Bu bağlamda yasanın etki alanının kentsel ve kırsal alanda Türkiye nüfusunun yaklaşık % 75’ine tekabül etmesi, yerelde etkileri açısından önemli bir radikal reforma işaret etmektedir. Ancak yasa, hazırlanışı, kabul edilmesi ve uygulanması itibari ile adından çokça söz ettirmiş ve süreç içerisinde tartışmaların odak noktası haline gelmiştir. Büyükşehir Belediyelerinin il düzeyinde büyük bir mekânsal yapıyı yönetme hakkına sahip olması, başta siyasetçilerin ve akademisyenlerin olumlu ve olumsuz değerlendirmelerine konu olmuştur. Bu çalışmada, 6360 Sayılı Büyükşehir Kanunu’nun getirdikleri üzerine değerlendirmeler ve yasanın muhtemel sonuçları üzerine yapılan tartışmalar aktarılacaktır.
The development of urbanization and globalization as a dynamic process also opens the local people’s new service expectations. The world formed as a result of changes in socio-economic life and humanist approaches, and with it, Turkey needs a new system of governance. In our country, the current local governance reforms, just the local governance units and not the local people, have affected almost every area in a large spatial scale. In our country, a number of arrangements have been made for the reconstruction of urban areas and for the reconstruction according to the age. Law No. 6360 came into force in 2012 in order to ensure that changes and transformations in the urban areas are controlled and in accordance with the needs of the local people. The law, by rearranging the definition of the big city municipality that was applicable before, thirty provinces ended the existence of the province’s private administrations while removing the legal personalities of the villages and municipalities, transformed the municipalities in these years into the big city municipality. In this context, the area of influence of the law in urban and rural areas corresponds to approximately 75% of the Turkish population, indicating a significant radical reform in terms of its local influence. But the law, its preparation, its acceptance and its implementation, has mentioned many of its names and has become the center of discussion in the process. The fact that the Metropolitan Municipalities have the right to manage a large spatial structure at the provincial level has been the subject of the positive and negative assessments of politicians and academics. In this study, the assessments on what the Metropolitan Law No. 6360 brought and discussions on the possible consequences of the law will be transmitted.
Alan : Filoloji; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley