Özet:

Sanat ve estetik üzerine yapılan tanımlamalarda farklılıkların bulunması doğaldır. Çünkü sanat ve estetiğin subjektif bir yanı hep olagelmiştir. Bu yüzden şiir üzerine yapılan tanımlama ya da sınırlarını belirlemeye yönelik çalışmaların da farklılıklar göstermesi işin tabiatı gereğidir. Sanatta asıl olan, ortaya konulan eserdir. Eser bir kez doğdu mu biçimini de özünü de birlikte getirir. Şiirin ne olduğu ve ne olması gerektiği üzerinde duran poetikanın geçmişi, Yunan felsefesine kadar uzanmaktadır. Aristo’dan itibaren güzellik felsefesi üzerinde duran eserlerde, şiir sanatıyla ilgili bazı bilgilere rastlanmaktadır. Eski Yunancadan diğer batı dillerine de geçen bu kelime bizde de poetika veya şiir sanatı biçiminde kullanılmaktadır. Klasik şiirimizin poetikasına ilişkin müstakil eserlerden söz edemesek bile tezkireler, divan dibaçeleri ve kasidelerin fahriyye bölümlerinde şiirle ilgili bilgilere ulaşabiliyoruz. Bu anlamda gazellerin mahlas beyitleriyle, nazımdan bahseden başka şiirlerde de şiir sanatıyla ilişkilendirilebilecek bilgilere rastlıyoruz. Son zamanlarda şairler, kaleme aldıkları yazılarda veya kendileriyle yapılan söyleşilerde şiirden ne anladıklarını açık açık dile getirmektedir. Şiirle uğraştığı, şiirler kaleme aldığı halde şiire ilişkin görüşlerini dile getirmeyen şairler de vardır. Ancak şiir yazan her şairin kafasında bir anlayışının bulunduğu düşüncesinden hareketle son zamanlarda, şairin poetikasını belirlemek üzere şiirlere yönelik çalışmalar dikkat çekmektedir. Biz de bu çalışmamızda 17. Yüzyılın önemli şairlerinden Şeyhülislam Yahya’nın şiirlerinden hareketle sanatı hakkında tespitlerde bulunmaya çalışacağız.

Anahtar Kelimeler: