Abstract:

Mar’aşîzâde Ahmed Kuddûsî, XVIII. asrın ikinci yarısı ile XIX. asrın ilk yarısında yaşamıştır. Babası, Maraş’tan Bor’a göç eden Nakşibendî mürşidi Eş-Şeyh Seyyid İbrahim Efendi’dir. Ahmed Kuddûsî, H 1183-M 1769 yılında Niğde’nin Bor ilçesinde doğmuştur. İlim tahsili ve tasavvufi seyrüsülukunun ardından Kuddûsî’ye, babası ve Turhallı Mustafa Efendi tarafından Nakşıbendî icâzetnâmesi verilmiştir. Kuddûsî, Hz. Peygamber’e muhabbeti sebebiyle Hicaz’a gitmiş, Mekke ve Medine civarında on yedi yıl mücavir olarak kalmıştır. Bor’a döndükten sonra bir müddet Nakşî usulünce icazet veren Kuddûsî, ehlullahtan aldığı manevi bir işaretle Kâdirî tarikatına geçmiştir. H 1265-M 1849 tarihinde vefat eden Kâdirî mürşidi Mar’aşîzâde Ahmed Kuddûsî’nin kabri Niğde’nin Bor ilçesindedir. Şiirlerinde Kuddûsî mahlasını kullanan mutasavvıf şairin en tanınmış eseri divanıdır. İcâzetnâme-i Kuddûsî ise manzum bir kaside ile mensur bir bölümden oluşan küçük bir risaledir. Bu eser Kuddûsî’nin isteyen ve kabul eden bütün müminlere manevi yolla kıyamete kadar verdiği zikir icâzetnâmesini ihtiva etmektedir. Risale, anılan muhtevasıyla tasavvuf tarihi açısından son derece kıymetli ve dikkate şayan bir eserdir.

Keywords: