Özet:

Federico Garcia Lorca, İspanyol Edebiyatınınönemli yazarlarından biridir. Eserlerinde ustaca 20. yüzyılın İspanyol toplumunda gelenekler ve insan içgüdüleri tarafından dikte edilen hayat arasında sıkışıp kalmış kadını ele alır. Endülüs kültürüyle bezenmiş topraklarda büyüyen Lorca, insanındoğal halini ve toplum kurallarına gözlemlemiş ve "kadın" temasını işlemiştir. Lorca'nın eserlerinde, kadınlar - geleneksel toplumda bir birey olarak - kendi içgüdüleri ve insan doğasının getirdiği arzularla Endülüs topraklarının ataerkilliği arasında kalırlar. Lorca'nın "Yerma" adlı eserindeki Yerma adlı genç kadın -bir birey olarak- bu ikilemde kalmaktadır. Genç kadın dört yıl boyunca Juan'la evlidir fakat evliliklerinin bir yeniliğe ihtiyacı vardır; Bir çocuk eksiktir. Kendini işine ve tarlasına adayan Juan, Yerma'ya ve bir çocuk sahibi olma fikrine kayıtsızdır. Aralarında hiçbir cinsel çekim yoktur. Evlilik; cinsel çekim ve sevgiyle değil, ailelerin kararı ile geleneksel bir şekilde yapılmıştır. Yerma'ya gelince, toplum tarafından dikte edilen geleneksel anlayışın altında sosyal açıdan da anne olması dikte edilir. Kocasının göremediği şekilde cinsel doyuma da ihtiyacı vardır. Yalnız bir kadındır Yerma. Toplum onu ​​çocuğu olmayan bir kadın gibi yabancılaştırır ve kocası Juan ona sırt dönerek sıcak bir yuva vermemektedir Böylece, genç kadın hem toplumsal hem de ailevi yalnızlığa itilir. Böylelikle genç kadın toplum içerisinde umutsuz bir bireye dönüşür. Çalışmada, Yerma İspanyol toplumu içerisinde yalnız bir kadın olarak ele alınacaktır ve de toplumun dikte ettiği yaşantının kadın üzerindeki etkisi irdelenecektir.

Anahtar Kelimeler: