Abstract:

Sinema pek çok farklı disiplinin inceleme alanı içerisinde yer almış bir sanat ve iletişim aracıdır. Onun kendine has özelliğini ortaya koyan unsur sinematografik imgelerden meydana gelmiş olmasıdır. İmge görsel kültürün temelidir. Görsel kültür pedagojik içerikli bir kavram olarak 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren ele alınmaya başlamıştır. Özellikle bu dönemde sinema alanındaki bilimsel ve sanatsal gelişmeler pedagojiyle sinemayı birbirine yakınlaştırmış, eğitimin yeni fonksiyonlar yüklenmesine neden olmuştur. Bu bağlamda bu makalede görsel işitsel bir iletişim aracı ve bir sanat olan sinemanın sinematografik imgelerin öğretimi açısından kullanılabilirliği kuramsal düzeyde özellikle Christian Metz’in temel yaklaşımları üzerinden tartışılmıştır. Metz imgenin öğretilebilir olmasını; imge ile öğretim ve imgenin öğretimi açısından iki farklı düzeyde ele almaktadır. Makalede esas olarak imgenin(sinematografik imgenin) öğretilmesi üzerinde durulmaktadır. Sonuçta sinematografik imgenin öğretilmesinde filmin içeriğinin yanı sıra anlatımının da farkına varan öğrenci sadece nesnenin imgesini değil söylevin de öğrenilmesi gerektiğini kavradığında zihinsel kalıplar engellenecek eleştirel yaklaşım sergilenebilecektir. Bu da sinemanın ortaya çıkardığı görsel-işitsel kültürün edebiyatı ve yazılı bilgiyi dışlayan bir bağnazlığa tutulmamak şartıyla eğitimde çok önemli bir rol oynayabileceğinin göstergesidir.

Keywords: