Özet:

XIX. ve XX. Yüzyıl Türkistan halklarının bağımsızlıklarını kaybetme tehlikesi içinde kalıp özgürlük ve milli kimliklerini koruma mücadelesi verdikleri bir dönem olmuştur. Rus işgalinin planlandığı ve uygulamaya koyulduğu süreçte kendi içlerinde birlik oluşturamayan Türkistan halkları, işgalin ardından Çarlık rejiminin himayesinde baskıcı bir politikanın altında ezilmeye mahkûm bırakılmışlardır. Türkistan topraklarını işgal ile yetinmeyen Rus toplulukları aynı zamanda buradaki halkları asimile etmek adına dil, din ve kültür noktasında baskıcı bir siyaset uygulamaya koymuşlardır. Halkın durumdan rahatsızlığının bilincinde olan Sovyet yönetimi Çarlık rejiminin baskıcı politikasını kendi lehine kullanarak idarede kontrolü sağlamıştır. Bu süreçte halka verilen sözler iktidarı ele geçirdikten sonra unutulmuş ve Çarlık döneminden daha ağır bir süreç yaşatılmıştır. Özellikle Türkistan toplumunun manevi gücünü aldığı İslam dinini ortadan kaldırmak noktasında halk üzerinde büyük bir baskı oluşturulmuştur. Çalışmamızda Sovyet Rusya yönetiminin Türkistan halkının dini duygularını yok etmek adına uygulamış olduğu asimilasyon politikası ve halkın bu duruma karşı olan tavrı ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler: