Özet:

Sanat eseri olarak heykel kendinden başka anlamları işaret ederek ve çağrıştırarak, kenti süsleyen bir unsur olmanın ötesinde sosyal ve kültürel yapının ifadesi, kent yaşamına canlılık katan, yaşantıyı anlamlandıran estetik bir değerdir. Fiziksel mekanda heykel mekanın biçimlendirilmesi, tanımlanması, kullanımı ve anlamlandırılmasında etkili olur. Kentsel mekanda heykelin izleyici tarafından algılanmasında heykele ait unsurlar olduğu kadar yerleştirildiği alanın karakteri ve heykele fon olan kentsel mekan görüntüsünün etkili olduğu düşünülmektedir. Çalışmanın konusu heykel aracılığıyla sanatçının iletmek istediği anlamların izleyiciye ulaşabilmesi için heykel yerleştirme alanının sahip olması gereken optimum karakterin saptanmasıdır. Bu amaçla Dewey’in estetik deneyim teorisi, Gestalt algı teorisi ve Pierce’in semiyotik modeli temelinde, heykelin anlamlandırılmasına ilişkin semiyotik bir model önerisi geliştirilmiş, model yardımıyla kentsel doku içindeki yerleştirme alanına ait özelliklerin anlamlandırma sürecindeki yeri ve sürece etkisi vurgulanmaya çalışılmıştır. Bu doğrultuda Adana kentinde seçilen heykel alanlarında bir değerlendirme yapılmış, ulaşılan sonuçlar heykel yerleştirme alanının karakterinin heykellerinin algılanması ve anlamlandırılmasında etkili bir unsur olduğunu göstermiştir.

Anahtar Kelimeler: