Özet:

1946 seçimleri ile çok partili hayata geçen Türkiye, seçim iradesini birden fazla parti arasında belirleme hakkına erişmiştir. CHP ve DP’nin iki ana kanadı temsil ettiği bu siyasal sistemde birçok farklı siyasi partide kurulmuştur. Ancak iktidar ve muhalefet kanatları bu iki parti tarafından ağırlıkla temsil edilmiştir. 1946-1960 yılları arasında halk, demokratik ilkeler çerçevesinde seçimler yoluyla tarafını ve eğilimini belli etmiştir. 1946 seçimlerinden itibaren 1957 yılına kadar üç seçim dönemi geçiren Türkiye, bu seçimlere oldukça gergin bir siyasi havada girmiştir. İktidar ve muhalefet ilişkilerindeki gerginliğin hat safhaya ulaştığı bu seçim döneminde iç ve dış politik olaylar seçim propaganda araçları olarak kullanılmıştır. Öte yandan DP’nin giderek artan antidemokratik uygulamaları partiler ve kamuoyu nezdinde de tepki ile karşılaşmıştır. Bu atmosferde girilen 1957 seçimleri DP’nin oylarını düşürmesine karşın zaferiyle sonuçlanmıştır. Bu seçimlerde DP’nin kaybettiği 23 vilayetten biri olan Maraş tercihini CHP’den yana kullanmıştır. 1946 seçimlerinden sonra tekrar CHP’ye kayan Maraş’ın seçmen eğiliminin incelendiği makale bu değişimin sebeplerini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Böylece ulusal planda DP’nin aleyhine gelişen siyasal iklimin Maraş örneği üzerinde somut bir değerlendirmesi yapılacaktır.

Anahtar Kelimeler: