Özet:

Genel anlamda 1970’lerde başlayan Neoliberal süreçle birlikte birçok alanda değişim yaşanmış, kamu yönetimi de bu değişimden etkilenmiştir. Bu süreçte geleneksel yönetim anlayışından ziyade özel sektörün temel tezleri geçerli hale gelmiştir. Kamu yönetimi alanında artık açık, saydam, etkin, katılımcı, sonuç odaklı, performansa dayalı, müşteri odaklı olma gibi anlayışlar egemen hale gelmiştir. Yeni yönetim anlayışı ile birlikte dünyada ve Türkiye’de kamu kurum ve kuruluşları, yapısal ve işlevsel olarak değişim ve dönüşüm sürecine girmişlerdir. Bu kapsamda Türkiye’de devletin yoksullukla mücadelesinde önemli bir görev üstlenmiş olan Sosyal Yardımlar Genel Müdürlüğü (SYGM) çalışma konusu olmuştur. SYGM 1986 yılında kurulan Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Teşvik Fonunun, 2004 yılında genel müdürlük haline getirilmesiyle oluşturulmuş, şuan ki yapısı ise 2011 yılında kurulan, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ile şekillenmiştir. 1986 yılında kurulan bu kurumsal yapının etkinliği çok tartışılmış olup sürekli eleştirilere maruz kalmıştır. Rasyonel hizmet sunamadığı ve kaynaklarının verimsiz kullanımı temel eleştiriler olmuştur. SYGM’nin genel müdürlük olmasıyla birlikte yapılan çalışmalar, kurumun daha etkin bir hizmet sunmasını sağlama amacıyladır. Ancak yoksullukla mücadelenin önemli bir aracı olan SYGM’nin yapısından ve işleyişinden kaynaklanan bazı nedenlerden dolayı yoksullukla mücadelede etkin bir faaliyet yürütemediği ortaya çıkmaya başlamıştır. Bu çalışmanın amacı SYGM tarafından yapılan yardımların etkinliğinin kurumun kendi raporları, Devlet Denetleme Kurulu ve diğer bazı raporları çerçevesinde 2008 ve 2009 yıllarını kapsayan, SYGM’nin belirlemiş olduğu stratejik hedeflerin bir değerlendirmesi yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler: