Özet:

Abstracten Yaşam ve ölüm bir bütünü oluşturmakta, orta yetişkinliğe doğru ilerleyen yıllarda geçirilen ömrün değerlendirme sürecinde bu kavramlar daha fazla önem kazanmaktadır. Bu nedenle, bu araştırmada, bireylerin ölüm kaygı düzeyleri ile yaşam anlamı arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenler (cinsiyet, yaş, eğitim durumu, medeni durum, kiminle yaşadığı, algılanan dindarlık düzeyi, ölüme tanık olma) açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Örneklem grubu İstanbul’da yaşayan 25–55 yaş arası 185 (82 erkek, 103 kadın) bireyden oluşmaktadır. Araştırmada Kişisel Bilgi Formu, Ölüm Kaygısı Ölçeği ile Yaşamın Anlamı Ölçeği kullanılarak veriler toplanmış ve sonuçlar değerlendirilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, yetişkinlik dönemindeki bireylerin ölüm kaygısı düzeyleri arttıkça yaşam anlamı düzeylerinde azalma olduğu, yaşam anlamı alt boyutu olan aranan anlam düzeylerinde de artış olduğu belirlenmiştir. Araştırmanın bağımsız değişkenlerinin ölüm kaygısı puanlarıyla yapılan analizleri sonucunda elde edilen bulgulara göre; ölüm kaygısının yaşa (25–35 yaş, 35–55 yaş), eğitim durumuna, medeni durumuna, algılanan dini inanç düzeyine ve bireyin yalnız yaşayıp yaşamamasına göre farklılaşmadığı tespit edilmiştir. Bununla beraber, kadınların erkeklerden daha fazla ölüm kaygısı yaşadığı ve yakın birinin ölümüne tanık olan bireylerde daha yoğun ölüm kaygısı yaşandığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler: