Özet:

Abstract enGirişimcilik her zaman ekonomik ve toplumsal gelişme üzerinde önemli bir etkiye sahip olmuştur. Eğitim alanında da hem üniversite düzeyinde girişimcilik eğitimi verilmesi aynı zamanda da mezunların girişimci kişiliklere sahip olmasının gelişmiş ve gelişmekte olan toplumlara önemli katkıları olmaktadır. Bu bağlamda eğitim çevreleri tarafından olumsuz karşılansa da eğitimde ticarileşme sürecine pek çok ülke gibi dershaneler ve özel okullar vasıtasıyla Türkiye’de girmiştir. Dolayısıyla Eğitim Fakültesi öğrencilerinin girişimcilik düzeylerinin araştırılmasının literatüre katkı sağlayacağı açıktır. Bu çalışmada eğitim fakültesi öğrencilerinin girişimcilik düzeyleri incelenmektedir. Araştırma verileri ve bulguları Afyon Kocatepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi öğrencileri ile sınırlıdır. Araştırmada öğretmen adaylarının girişimciliğe dair tutum ve davranışları betimsel olarak incelenmiştir. Çalışma nicel yaklaşımla yürütülmüş, tarama modeli kullanılmıştır. Öğrencilerin girişimcilik düzeylerine dair veriler Ercan ve Sünbül (2009) tarafından geliştirilmiş olan girişimcilik ölçeği ile toplanmıştır.Araştırmada eğitim fakültesi öğrencilerinin girişimcilik düzeyleri ile “cinsiyet, aile gelir durumu, öğrencilerin yaşadıkları yerleşim birimi, öğrencilerin yakın çevrelerinden girişimci bulunması, anne veya babalarının kendi işletmesinin sahip olup olmaması, sınıf düzeyi ve gelecekte yapmayı planladıkları iş” değişkenleri arasındaki ilişki betimsel olarak incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu Afyon Kocatepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesinin farklı bölümlerinde, 1. ve 2. sınıflarda öğrenim görmekte olan 1220 öğrenciden tabakalı örnekleme yöntemi ile seçilmiş olan 294 öğrenci oluşturmuştur. Kullanılan ölçeğin güvenirliğine yönelik yapılan analizde Cronbach Alfa (ά) değeri.93 olarak bulunmuştur. Araştırmada öğrencilerin ölçek maddelerinde belirtilen davranışların büyük kısmını “sık sık” ve “çok sık” gösterdiklerini ifade etmişlerdir. Katılımcılar 5., 11. ve 25. maddelerdeki   davranışları diğerlerine oranla daha az gösterdiklerini belirtmişlerdir. Ayrıca araştırmaya katılan öğrencilerden % 2’si düşük düzey, % 15’i orta düzey, % 53’ü ise yüksek düzey girişimcilik davranışları sergilediklerini ifade etmişlerdir. Araştırmada öğrencilerin girişimcilik toplam puanları ile “cinsiyet, aile gelir durumu, öğrencilerin yaşadıkları yerleşim birimi, öğrencilerin yakın çevrelerinden girişimci bulunması, anne veya babalarının kendi işletmesinin sahip olup olmaması, sınıf düzeyi” değişkenleri arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır (p<.05). Toplam puanlar ile “öğrencilerin gelecekte yapmayı planladıkları iş” değişkenleri arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur (p<.05).

Anahtar Kelimeler: