Özet:

Dünyadaki turizm eğilimlerinin değişmesiyle birlikte önem kazanmaya başlayan alternatif turizm türlerinden biri olan tarımsal turizm, sosyo-psikolojik, ekonomik ve çevresel fonksiyonlarıyla önemli bir kırsal kalkınma aracı haline dönüşmüş bulunmaktadır. Avrupa’da özellikle 1980’lerden sonra gelişmeye başlayan tarımsal turizm, Türkiye’de 1990’lı yılların sonunda ve 2000’li yılların başından itibaren gelişmeye başlamıştır. Gerek gelişmiş ülkelerde, gerekse gelişmekte olan ülkelerde kırsal alanların yapısal sorunlarını çözmek ve üreticilere düzenli bir tarım dışı gelir kaynağı yaratmak için kullanılan tarımsal turizm faaliyetleri Türkiye’de etkin bir şekilde hayata geçirilebilirse, kırsal alanlardaki altyapı, işsizlik, düşük gelir ve yoğun göç verme gibi yapısal sorunların çözümüne ciddi katkı sağlayabilecektir.  Bu çalışmada öncelikle agroturizm, agriturizm ya da çiftlik turizmi olarak da adlandırılan tarımsal turizmin kavramsal çerçevesi çizilecek, daha sonra Yeşilköy’ün tarımsal turizm potansiyeli yapılan anket bulguları ile değerlendirilecektir. Elde edilen bu veriler ve bulgular çerçevesinde Türkiye’nin tarımsal turizm potansiyelinin seçilmiş kimi AB ülkeleriyle karşılaştırmalı bir analizi yapılacaktır.  Son olarak, sonuç ve öneriler kısmında genel bir değerlendirme yapılarak gerek ulusal düzeyde, gerekse yerel düzeyde (Yeşilköy özelinde) tarımsal turizmin geliştirilmesi konusunda öneriler getirilecektir. 

Anahtar Kelimeler: