Özet:

Dünya Tarihçiliğinde, Osmanlı Devleti Tarihi hariç tutulacak olursa, Türk Tarihi kadar dış kaynaklara dayanan birbaşka tarih hemen hemen yoktur demek mümkündür. Bu durum eski dönemlere doğru gidildikçe kendisini iyice hissettirmektedir. Türk Tarihçiliği l930’lu yıllardan itibaren Osmanlı öncesi Türk Tarihi’ni, Çin, Latin, Grek, Fars ve Arap kaynaklarından yapılan çalışmalar veya bunlar üzerine yapılan yabancı çalışmalardan yararlanmak suretiyle ortaya koymaya çalışmıştır. Fakat Türk Tarihçiliği Kafkas menbaalarmdan, özellikle de Ermeni kaynaklarından istifade etmekte zayıf kalmıştır. Özellikle Hun döneminden başlamak üzerine Ogur göçleri, Sabirler, Hazarlar, Kıpçaklar ve sair Türk toplulukları hakkında bilgi veren bu kaynakların güvenilir ellerde çalışılması, Osmanlı öncesi tarihimizin ortaya konmasında önemli bir yer tutacak olduğu açıktır. Bu çalışmamızda gerek Ermeni Kaynaklarında Türk Tarihi ile bilgi verilen eserler tespit edilmiş, gerekse Ermeni Tarihçiliğinin psikolojik yapısı ortaya konularak kaynaklar etraflıca değerlendirilmiştir. Bu açıdan bakıldığında çalışmamızın bu kaynakları değerlendirecek araştırmacılar için bir rehber vazifesi göreceğini ümid ediyoruz

Anahtar Kelimeler: