Özet:

Ortadoğu, imparatorlukların dağılmasından Birinci Dünya Savaşı ertesindeki paylaşım sürecine kadar her anlamda müdahaleye maruz kalmış bir coğrafyadır.  Sonraki dönemde ise yapay sınırlar, mozaik toplumlar ve baskıcı yönetimler nedeniyle birlik ve bütünlüğünü sağlayamamış istikrarsız bir bölge olarak görünmektedir.  Bu sürecin son halkasını oluşturan “Arap İsyanları” sosyo-ekonomik nedenler, yönetimde katılımcılık ve meşruiyet sorunları, çoklu kimliklerin yönetimlerce manipüle edilmesi, özgürlüklerin sınırlandırılması gibi değişkenler etrafında gerekçelendirilmekte ve devrim, iç savaş veya yönetim değişiklikleri gibi sonuçlar üzerinden okunmaktadır. Bu çalışma, Ortadoğu’daki yönetişim boşluğunun Arap isyanları sürecinin gelişimini işaret ettiği hipotezine dayanmaktadır. Nicel verilere dayanan kurumsal göstergeler etrafında karşılaştırmalı ve dinamik olarak yürütülen analiz sonucunda, Arap İsyanları sürecinin iç ve dış aktörler açısından sürpriz olmadığı, ancak kurumsal değişim için uygun koşulları da sağlamadığı anlaşılmaktadır.

Anahtar Kelimeler: