Özet:

Ortadoğu’nun kilit kentlerinden biri olan İstanbul, sahip olduğu coğrafi konum, kentsel kapasite ve imkânlar dolayısıyla göç hareketlerinin düğüm noktasında yer almış ve göçmen çekim merkezi olma kimliğiyle öne çıkmıştır. Bu çalışmada, Osmanlı döneminden Cumhuriyet Türkiye’si ve günümüze dek varlığını sürdüren özgün bir barınma formu ve göçmen erkek yaşam alanı olarak bekâr odaları üzerinde durulmaktadır. Bir barınma mekânı olarak bekâr odaları, iş bulma ve geçimini temin etme amacıyla İstanbul’a yalnız gelen göçmen erkeklerin ihtiyaçlarını karşılayan ve Osmanlı döneminin erken devirlerine kadar giden bir kurumsallaşmaya sahiptir. Günümüzde de çoğunluğu ülke içi göçmen gruplardan oluşmakla beraber; Afrika, Ortadoğu ve Asya bölgesinden gelen uluslararası göçmen grupların İstanbul’un kent merkezi alanlarında yoğunlaşan bekâr odaları ve pansiyonlarda barınmaları dikkat çekmektedir. İstanbul’da varlığı beş asır öncesine kadar giden bekâr odalarının, göçmenler için ‘ilk istasyon’ olma, barınma, çalışma ve yaşama fonksiyonunu bir arada sunmaya devam ettirdiği görülmektedir.

Anahtar Kelimeler: