Görüntüleme
66
İndirme
36
Yer yer bazı akrabalıklar gösterseler dahi aslında her yazar, okur ve metnin sergüzeşti birbirinden farklıdır. Bununla birlikte bir yazının ödülü ya da bedeli de, her yazar ve okur için ayrı ayrı şekillenir. Bu metinde bir yazarın, Hasan Ali Toptaş’ın yazı ile kurduğu ilişki üzerine bazı düşünceler paylaşılacak ve onun yazmanın doğasına dair kimi görüşleri tartışılacaktır. Toptaş kendisiyle yapılan söyleşilerin yer aldığı Başlarken Yalnızsın, Bitirdiğinde Daha da Yalnız (2017, Everest) adlı kitabında yazmak üzerine muhtelif düşünceler üretir. En çok vurguladığı konuların başında ise, yazmanın mahremiyet ve hürriyet gerektiren titiz bir eylem olduğu düşüncesi gelir. Toptaş, metnin üzerine düşen gölgeleri yazmanın doğasına aykırı bulup onları sanatsal özerkliğe bir müdahale olarak niteler. Ona göre, bir metnin üzerinde ne kadar az gölge varsa, o metin “evrensel ve özgün olan”a o kadar yaklaşır. Tomris Uyar’ın dediği gibi, “Okura göre yazmak suçtur” (aktaran Toptaş, 219). Öte yandan burada yazmanın bir uzlet hâli olduğu da ima edilir. Yani yazar yazma sürecinde inzivaya çekilerek gölgelerden ve seslerden mümkün olduğunda uzaklaşmalı ve yalnızca kendini dinlemelidir. Ancak işte o zaman “zedeli metin”lerden “orijinal metin”lere geçiş mümkün hâle gelir. Bu geçiş ise, yazar ile okur arasındaki iletişimin daha sağlam kurulabilmesi açısından önemlidir. Toptaş’a göre bir yazar ile okur arasındaki en sağlıklı ilişki, o yazarın metinleri ile okuru arasındaki ilişkide gizlidir. Çünkü yazar yazdıklarının içindedir: “Okur[lar], romancının konuklarıdır bir anlamda” (s. 264). Dolayısıyla “[o]nu başka yerde aramak ya da başka yerden yola çıkarak tanımak okuru çoğu kez hayal kırıklığına uğratır” (s. 267).
Even if the place shows some relatives, in fact every writer, reader and text is different from each other. However, the prize or price of an article is also shaped separately for each writer and reader. In this text, some opinions will be shared on a writer’s relationship with the writing by Hasan Ali Toptaş and some opinions on the nature of his writing will be discussed. Toptaş produces varied thoughts about writing in his book "You're Alone When You Start, And More Alone When You End" (2017, Everest). At the beginning of the topics he emphasizes, it comes to the idea that writing is a rigorous action that requires privacy and freedom. Toptaş finds the shadows that fall on the text contrary to the nature of writing and quotes them as an intervention in the artistic autonomy. According to him, the less shadow there is on a text, the closer it is to the "universal and original" text. As Tomris Uyar said, "Writing according to the Book is a crime" (Actor Toptaş, 219). In other words, it is noted that writing is an extent. That is, the writer should, when possible, take away from the shadows and sounds, and only listen to himself. But then it is possible to move from “defined texts” to “original texts”. This transition is important in order to establish a stronger communication between the writer and the reader. According to Toptaş, the relationship between a writer and the reader is secret in the relationship between the writer's texts and the reader. For the writer is in what is written: "The readers are the guests of the novel in a sense" (p. Therefore, “to find him elsewhere or to know him elsewhere, the reader often disappoints” (p.267).
Alan : Filoloji
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
