Özet:

765 sayılı Eski Türk Ceza Kanunu’ndan hiçbir değişikliğe uğramadan 5237 sayılı Yeni Türk Ceza Kanunu’na aktarılan ender düzenlemeler arasında, iradî olarak alınan alkol veya uyuşturucu madde etkisinde suç işleyen kişi hakkında TCK md. 34/2’de yer alan istisna modeli gelmektedir. Çalışmamızda, bu kuralın genel önleyici düşünceler ışığında Kanun Koyucu’nun izlediği suç politikası doğrultusunda gerekçelendirilebileceği, ancak kusur ilkesiyle bağdaştırılmasının mümkün olmadığı neticesine varılmaktadır. İstisna modelinin kusur ilkesiyle genel anlamda uyumlu bir hâle getirilmesi zor gözükse de; eğer bu kurumdan vazgeçilmeyecekse,azından önceden öngörülen veya öngörülebilen suçlarla sınırlandırılması gerekmektedir

Anahtar Kelimeler: