Özet:

ru Türklerin dini tarihi içerisinde gök kültüyle beraber göğün çadırı altında yer aldığı şeklinde telakki edilen güneş ve ay da kutsal kabul edilmiştir. Türkler güneş ve ayı birer kutsal ve semavi ruh şeklinde düşünüyorlardı. Türkler güneş ve ayı hiçbir zaman Tanrı olarak kabul etmemekte sadece onlara bazı kutsiyetler atfetmektedir. Bu gök cisimlerinin, kötülüklerle mücadele etmesi, Tanrı ’nm verdiği kötülüklerin anası kabul edilen karanlığı kovan ışığı getirmesi, bereketi getirmesi, huzuru temin etmesi gibi özelliklerinden dolayı kutsal kabul edilmişlerdir. Bizde bu çalışmamızda Türklerde güneş ve ay ile ilgili inanışların ne zaman oluştuğu, hangi şartlar ve etkiler çerçevesinde meydana geldiğini ve bu gök cisimleri ile ilgili inanışlarda tespit edilen ritüellerin ne anlama geldiği üzerinde durduk. 

Anahtar Kelimeler: