Özet:

Örgüt büyüklüğünün örgüt yapısına olan etkileri çok farklı yaklaşımlarla irdelenmiştir. Bu çalışmada teorik alt yapı içerisinde sorunlar ortaya konmuş, ortak bir güç birliğine ulaşılmadığı saptanmıştır. Örgüt büyüklüğünün bürokratikleşme derecesi, yönetsel elemanları, karmaşıklık düzeyi arasındaki ilişkiler eleştirel yaklaşımlarla ele alınmıştır. Aynı zamanda örgütsel davranış boyutu açısından biçimselleşme, otorite ilişkileri, iletişim, normlar, prosedürler ve roller incelenmiş ve çeşitli modeller geliştirilmiştir.Örgüt büyüklüğünün örgütsel davranış değişkenleri üzerindeki etkisi genel olarak olumludan çok olumsuzdur. Örgütsel faaliyetlerin artması “Behemot Sendromu” olarak adlandırabileceğimiz bir dizi birbirleriyle ilişkili semptom ve sorunlar yaratır. Daha büyük örgütsel hacim iş gören doyumunu azaltırken, doyumsuzluk iş görenlerin devamsızlığını arttırma eğilimindedir. Daha büyük örgütsel hacim iş görenlerin birbirleriyle ve örgütle uyumlaştırma işini karmaşıklaştırır, işe karşı engellemeler artar ve verimlilik azalır. Bu bağlamda işletme yönetiminde yeni iş baskıları gelişirken, örgüt içerisinde bir takım sorunlar ortaya çıkar. Örgütsel büyüklük ve yapı arasındaki ilişkilerin araştırıl­ması örgüt kuramı içerisinde üzerinde tam olarak mutabakata varılmamış bir konu olmuştur. Buna karşılık örgüt büyüklüğünün diğer yapısal özelliklerden farklı olduğu konusunda ortak bir görüş birliği bulunmaktadır. Nitekim bu çalışma kapsamında örgüt büyüklüğünün yapı üzerindeki etkileri çeşitli boyutları ile irdelenmektedir.

Anahtar Kelimeler: