Özet:

Yerleşmelerin doğası itibariyle bir canlı gibi olması onun, zamansal ve mekânsal değişikliklere tepki verdiği, başkalaştığı anlamına gelmektedir. Kırsal yerleşmeler günümüzde sosyal ve iktisadi yapının değişmesinin yanında, kentlerin ve kentlileşmenin etkisiyle başkalaşmaya uğramaktadır. Bu başkalaşma meskenler, yerleşmeler ve arazi kullanım özellikleri gibi çeşitli coğrafi unsurlar üzerinden belirgin olarak gözlemlenmektedir. Araştırma sahası, Elazığ ili sınırları içinde, Elazığ-Malatya Karayolu üzerinde yer alan ve coğrafi açıdan bir geçiş sahası-eşik özelliği gösteren, Büyükçay Havzasıdır. Sahada yerleşmeler, tipolojik olarak mezra ve mahalle, morfolojik açıdan yol boyu, küme ve şekilsiz olarak sınıflandırılabilir. Havzadaki meskenlerin konumları üzerinde, ulaşım, eğim ve yükselti özellikleri etkili olmuştur. Küçük bir saha olmasına rağmen, arazi kullanım özellikleri bakımından çeşitlilik göstermektedir. Nüfus itibariyle azalma trendinde bir coğrafi ünitedir. Araştırmanın amacı: yüzölçüm itibariyle küçük bir saha olmasına rağmen, 115 kadar iskan biriminin yer aldığı, yerleşme özellikleri bakımından kendi içinde farklılıklar arz eden ve zamansal süreç bakımından da değişim gösteren, sahadaki bu yapının, coğrafi analizini yapmaktır. Anahtar Kelimeler: Elazığ, Kırsal Coğrafya, Büyükçay Havzası, Kırsal Yerleşme, Kırsal Mesken

Anahtar Kelimeler: