Abstract:

19. yüzyılda milliyetçi akımların yaygınlaşmasıyla, özellikle Hıristiyan Osmanlı azınlıklan, Batılı emperyalist güçlerin Osmanlı Devleti'nin iç işlerine müdahalesinin araçlan olmuştu. Böylece, 1878'den itibaren Osmanlı Ermenileri de uluslararası arenada, bilhassa İngiltere için, Osmanlı Devleti'ne müdahale gerekçesi haline geldi. İngiltere, Berlin Antlaşması'ndan (1878) beri Ermeniler lehine reformlar yapılması amacıyla Osmanlı Devleti'ne baskı uyguluyor, ancak Rusya'nın karşı çıkması ve Almanya'nın da ilgisiz kalması nedeniyle bir neticeye ulaşamıyordu. 1894- 1895 yıllarında meydana gelen Ermeni olayları neticesinde İngilizler, reform yerine bir başka alternatif projeyle Almanlara gittiler: Osmanlı Devleti 'nin paylaşılması. O dönemde Alman Dışişleri Bakanlığı'nınetkili ismi Holstein'dı. Holstein, Lord Salisbury'nin önerisinin kabul edilmesi durumunda, Almanya'nın Rusya ile çatışmak zorunda kalacağını ve paylaşımın Avrupa barışına olumsuz etki yapacağını düşündüğünden, teklif e olumlu cevap vermemişti. Zaten bu dönemde İngiltere'nin Fransa ve Rusya ile ilişkileri de iyi değildi. Böylece Lord Salisbury, Almanya'dan da beklediği desteği görerneyince, Osmanlı Devleti 'nin paylaşılması planlarını ertelernek zorunda kaldı.

Keywords: