Atıf Sayısı
2
Görüntüleme
120
İndirme
36
Bu çalışma, 19. yüzyılın Türk modernleşmesi için bir geçiş dönemi olduğu iddiasındadır. Osmanlı Devleti’nin bu geçiş dönemine Batı Avrupa’dan farklı olarak toplumsal ve kültürel dinamiklerin etkisiyle şekillenen ve uzunca bir sürece yayılan aşamalar yerine, oldukça kısa bir sürede ve makro politikalar vasıtasıyla girmesinin, modern bir sosyal düzeni değil, kalıcı liminaliteyi açığa çıkardığı ve eski ile yeni, Doğu ile Batı, modernlik ile gelenek arasında kalmış bir toplumsal gerçekliği inşa ettiği iddiasındadır. Çalışma, bu temel tezini açıklamak için öncelikle, Osmanlı Devleti’nin Batılılaşma politikaları bağlamında 19. yüzyılda geçirdiği yapısal ve kültürel değişim ihlal, kriz, liminalite ve yeniden yapılanma aşamalarından oluşan bir süreç olarak ele almak, modernleşmenin gerçekleştiği tüm bu süreci ise bir geçiş dönemi olarak kavramlaştırmak niyetindedir. Ayrıca, geçiş döneminin modern bir sosyal düzen yerine, kalıcı liminaliteyi üretmekle sonuçlanan Batılılaşma projesini genel hatlarıyla aşama aşama ele almayı amaçlamaktadır. Toplumsal değişimi bir süreç ve geçiş dönemi olarak ele almak için Van Gennep ve Turner’in süreç yaklaşımları, özellikle de liminalite kavramları, modernleşmenin yarattığı aradalık halinin kalıcılığını işaret etmek için ise Szakolczai’nin modernliği tamamlanmamış bir değişim olarak değerlendirdiği kalıcı liminalite kavramı esas alınmıştır.
This study claims that the 19th century was a transitional period for the modernization of Turkey. Instead of the stages formed by the influence of social and cultural dynamics, unlike Western Europe, the Ottoman State has entered this transitional period in a very short time and through macro policies, not a modern social order, but a permanent terminality, and a social reality built between the old and the new, the east and the west, modernity and tradition. The study, to explain this fundamental thesis, first of all, in the context of the Westernization policies of the Ottoman State. It is intended to treat the structural and cultural change in the century as a process that consists of violations, crisis, terminality and rebuilding stages, and all this process in which modernization occurs is intended to be perceived as a transitional period. In addition, instead of a modern social order of the transition period, it aims to address the Westernization project, which resulted in the production of permanent limitation, with its general lines step by step. To deal with social change as a process and a transitional period, Van Gennep and Turner’s process approaches, especially the concepts of terminality, were based on the permanent terminality concept that Szakolczai considered modernity as an unfinished change to indicate the durability of the state of interruption created by modernization.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
