Özet:

Öz: Küresel güçlerin Ortadoğu’yu şekillendirirken Türkiye coğrafyası üzerinde oluşturmak istedikleri yeni siyasal yapılanmaların Doğu Karadeniz’de ki çalışmalarından en önemlisi etnik yapıların sürekli gündemde tutulmasıdır. Amaç etnik siyasi oluşumlar gerçekleştirmektir. Birçok kaynaktan biliyoruz ki, Anadolu, M.Ö. VIII. yüzyıldan itibaren Kimmer/İskit, MS. II. yüzyıldan sonra Oğuz, Sabar, Avrupa Hun, Hazar ve Kıpçak gibi Türk toplulukları tarafından akınlara uğramış bir bölgedir. Daha açık bir ifade ile Karadeniz Dağlarının eteklerinde yaşayan, birçok topluluk Arsaklı Türklerinin torunları olan, koyuncu ve yaylacı Türkmenlerdir. Karadeniz’in bugünkü kültür, dil, inanç, varlıklarına baktığımızda Ortaçağ Türklüğü ile bağlantısı görülebilmektedir. Türklerin çeşitli nedenlerle yer değiştirmeleri, uzun bir dönemde kan bağına bağlı olan yapısal özelliklerini ortadan kaldırmış, kültürel farklılıklar ortaya çıkmış olsa da halk bilim uzmanlarının dikkatli çalışmaları ile Oğuz ve Kıpçak kültürel değerlerinin Karadeniz’de hâlâ var olduğu yadsınamaz bir gerçektir. Doğu Karadeniz bölümünde sadece Oğuz-Kıpçak değil aynı zamanda Peçenek, Bulgar vb. Türk boylarının da varlığı özellikle dil bilimciler ve toponomi düşünürleri tarafından tespit edilmiştir. Ayrıca Karadeniz’de var olan Hıristiyanlığın sadece Rum tabanlı olmadığı bilim insanlarının ortak iddialarıdır. Doğu Karadeniz’de Gürcü ve özellikle de Hristiyanlığı benimsemiş ve kilise dili olmasından dolayı Grek dilini kullanan Kıpçakların varlığı da binmektedir. Yöntemimiz coğrafi alan çalışması, ana kaynak taraması ve çağdaş eserlerin incelenmesi şeklinde gerçekleştirilmiştir. Anahtar Kelimeler: Giresun, Karadeniz, Ortaçağ, Oğuz, Kıpçak.   Abstract: One of the most important activities carried out by global powers in Eastern Black Sea region to create new political formations within the geography of Turkey while shaping the Middle-East is to constantly keep the ethnic structures on the agenda. Here, the aim is to lead to new ethnicity-based political configurations. Everyday ethnic conflicts are quickened in Turkey as consistent demanding enterprises are a known fact over Anatolian territories. As we all know from many sources, Anatolia is a region under the influence of invasions by Turkish communities, including Kimmer/ Scythian as of B.C. 8th Century, Oghuz, Sabar after the 2nd Century in the common era, European Hun, Khazar and Kipchak. Many communities who had lived in foothills of Black Sea Mountains are sheepmen and transhumant Turkmen, who are the grandchildren of Arsak Turks. When the Black Sea Region is considered in terms of today’s such assets as culture, language and belief, it becomes evident that the region has close ties with the Turkish identity in the Middle Age. Some careful studies carried out by some folklore specialists scientifically indicated that the cultural values of the Oghuz and Kipchak Turks still survive in the Black Sea Region although structural features resulting from the bloodproximity seem to have lost and cultural differences have appeared in the long term due to residential changes of the Turks for some reasons. Especially linguists and topnymy specialists discovered the existence of not only the Oghuz and Kipchak Turks but also the tribes of the Pecheneg and Bulgarian Turks and the like in Eastern Black Sea Region. Also present in the Black Sea are just claims of Christianity is not a common Greek-based scientists. The presence of the Georgians and especially the Kipchaks who adopted Christianity and speak Greek, the language of the Church, is apparently known. Our method has been held as geographical area study, main source scanning and contemporary work analysing. Keywords:Giresun, Black Sea, Medieval, Oghuz, Kipchak

Anahtar Kelimeler: