Özet:

Sanatçıların çalışma hayatında yer almaya başlaması, onların korunma- sı gerekliliğini de beraberinde getirmiştir. Sanatçıların çalışma hayatına ilişkin koşullar değerlendirildiğinde, çoğunlukla esnek çalışma biçiminin benimsendiği görülmektedir. Öte yandan sanatçıların büyük çoğunluğu yayıncılara veya ya- pımcılara ekonomik ve kişisel yönden bağımlı olarak çalışmaktadır. Sektörde, ağır çalışma koşulları, atipik ve düzensiz çalışma biçimleri dikkat çekmekte ve uzun çalışma saatleri, önceden öngörülemeyen gelir düzeyleri ile sosyal güven- cesizlik gibi olumsuzluklar yaşanmaktadır. Anayasamıza göre Devlet, sanat faaliyetlerini ve sanatçıyı korur. Sanat eserlerinin ve sanatçının korunması, değerlendirilmesi, desteklenmesi ve sanat sevgisinin yayılması için gereken tedbirleri alır (m.64). Bunun gibi, Anayasa’nın 60. maddesinde herkesin sosyal güvenlik hakkına sahip olduğu belirtilmiştir. Sanatçıların sosyal haklarının ve sosyal güvenliklerinin korunmasına ilişkin uluslararası düzenlemeler ve Ana- yasamızdaki genel kurallar, zamanla Türk hukukunu ve doktrini de etkilemiş ve Türk sosyal güvenlik mevzuatında konu hakkında bazı düzenlemeler yer almıştır. Bu çalışma, sanatçıların sosyal güvenliğini 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu ve ilgili mevzuat açısından değerlendirmeyi amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler: