Özet:

Kolmogorov tarafindan geliştirilen standard olasılık kuramında, A olayının B olayına koşullu olasılığı, P(A|B)= P(AB))/(P(B)) oranı ile tanımlanmaktadır. Bu oran, paydanın yani koşul olayının olasılığının sıfır olduğu durumlarda tanımsızdır. Literatürde sıfır-payda problemi olarak adlandırılan bu problem, Karl Popper’a göre ciddi bir kavramsal zaafiyettir. Bu problemi çözmek için, Popper koşullu olasılığı temel alan alternatif bir aksiyomatik olasılık kuramı geliştirmiştir. Önemle belirtilmelidir ki, bu aksiyomatik kuram, Popper’ın yaygın olarak bilinen eğilimci (propensity) olasılık yaklaşımından tümü ile ayrı ve bağımsız bir kuramdır. Popper geliştirdiği aksiyomatik kuramın sıfır-payda problemini çözdüğü için bilim felsefesi ve istatistik gibi alanlarındaki olasılık uygulamalarına daha uygun olduğunu iddia etmiştir. Bu iddia temelinde, Popper’ın aksiyomatik kuramının standard Kolmogorov kuramına göre ciddi bir kavramsal üstünlüğe sahip olduğu literatürde sıklıkla dile getirilmektedir. Bu makalede, Popper’ın aksiyomatik kuramı sıfır-payda problemi çerçevesinde incelenmekte ve gerçekten böylesi bir kavramsal üstünlüğe sahip olup olmadığı değerlendirilmektedir.

Anahtar Kelimeler: