Görüntüleme
46
İndirme
6
Araştırmada, çocukluk döneminde fiziksel, cinsel ve duygusal istismara uğramanın, cinsiyetin, evlilik süresinin ve evlilik şeklinin evli bireylerin romantik ilişkilerindeki güven ve öz yetkinlik düzeylerini anlamlı olarak yordayıp yordamadığı incelenmiştir. Araştırmaya, 531 evli birey katılmıştır. Araştırmada, “Çocukluk Örselenme Yaşantıları Ölçeği”, “İkili İlişkilerde Güven Ölçeği” ve “Eşle İlişkide Öz Yetkinlik Ölçeği” ve “Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda çocukluk döneminde fiziksel, cinsel ve duygusal istismara uğramanın evli bireylerin romantik ilişkilerindeki güven düzeylerinin anlamlı yordayıcıları olduğu bulunmuştur. Araştırmanın sonucunda, çocukluk döneminde fiziksel ve duygusal istismara uğramanın evli bireylerin romantik ilişkilerindeki öz yetkinlik düzeylerinin anlamlı yordayıcıları olduğu bulunmuştur. Ancak, çocukluk döneminde cinsel istismara uğramanın evli bireylerin romantik ilişkilerindeki öz yetkinlik düzeylerinin anlamlı bir yordayıcısı olmadığı bulunmuştur. Araştırmanın bulguları, ilgili literatür ışığında tartışılmış ve öneriler sunulmuştur.
The study found that physical, sexual and emotional abuse in childhood, gender, marriage time and form of marriage significantly undermined the levels of confidence and self-capacity of married individuals in their romantic relationships. The study included 531 married individuals. The study used the "Childhood Orthodox Life Scale", "Confidence Scale in Twin Relationships" and "Self Competence Scale in Marriage Relationships" and "Personal Information Form". Linear regression analysis is used in the analysis of data. The study found that physical, sexual and emotional abuse in childhood significantly contributed to the levels of confidence in married individuals’ romantic relationships. The study found that physical and emotional abuse in childhood was a significant contributor to the levels of self-capacity in the romantic relationships of married individuals. However, sexual abuse in childhood has not been found to be a meaningful contributor to the levels of self-capacity in the romantic relationships of married individuals. The findings of the research were discussed in the light of the relevant literature and recommendations were presented.
In the study, it was examined whether physical, sexual and emotional abuse in the childhood, gender, duration of marriage and marriage style significantly predicted the trust and self-efficacy levels of married individuals in their romantic relationships. A total of 531 married individuals, took part in the research. In the study, "Childhood Trauma Questionnaire", "Dyadic Trust Scale" and "Self-Efficacy Scale in Spouse" and "Personal Information Form" were used. Linear Regression analysis was used to analyze the data. The research findings demonstrate that physical, sexual and emotional abuse in childhood are significant predictors of the trust levels of married individuals in their romantic relationships. On the other hand, exposure to physical and emotional abuse in childhood significantly predict the self-efficacy levels of married individuals in romantic relationships, while sexual abuse in childhood does not. The results of the research are discussed in the light of relevant literature and some suggestions are presented.
Alan : Eğitim Bilimleri
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
