Görüntüleme
7
Bu çalışmada ilkokul dördüncü sınıf öğrencileri ile oynan zekâ oyunlarının problem çözme becerileri üzerinde etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Bu amacı gerçekleştirmek üzere deneysel bir araştırma tasarlanmıştır. Araştırma, Balıkesir ili Kepsut ilçesinde 4. Sınıfta devam etmekte olan bir ilkokuldaki 40 öğrenci ile yürütülmüştür. Araştırma desenine dayalı olarak 20 öğrenci kontrol ve 20 öğrenci deney grubunu oluşturmuştur. Araştırma 8 haftalık bir süreci kapsamıştır. Bu süreçte deney grubunda bulunan öğrencilerle zekâ oyunları oynanmıştır. Kontrol grubundaki öğrenciler normal eğitim sürecine devam etmiş ve herhangi bir ilave çalışmaya katılmamışlardır. Araştırmada öğrencilerinin problem çözme becerilerini belirlemek amacıyla veri toplama aracı olarak Sezgin (2011) tarafından ilköğretim öğrencileri için geliştirilen “Problem Çözme Becerisi Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde parametrik koşullar sağlanamadığından gruplar arası karşılaştırmada Mann Whitney-U Testi ile analiz yapılmıştır. Grup içi karşılaştırmalarda ise Wilcoxon İşaret Testi ile analiz yapılmıştır. Analiz sonuçlarına göre; öntest puanları açısından kontrol ve deney grupları arasında manidar farklılık olmadığı ancak deneysel işlem sonrasında grupların sontest puanları arasında yapılan karşılaştırmada deney grubu öğrencileri lehine istatistiksel açıdan manidar farklılık olduğu gözlenmiştir. Grupların öntest-sontest puanlarına dayalı yapılan analizde kontrol grubu puanları arasında farklılık gözlenmemiştir. Deney grubunda ise öğrencilerin sontest puanlarının öntest puanlarına göre istatistiksel açıdan daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Araştırmanın sonuçları, öğrencilerin problem çözme becerilerinin gelişimi üzerinde zekâ oyunlarının anlamlı etkiye sahip olduğunu göstermektedir.
This study aimed to examine the effect of non digital intelligence games on the problem-solving skills of primary school 4th-grade students. To achieve the purpose an experimental research was designed. The research conducted with totally 40 students in a 4th grade primary school in Kepsut, Balıkesir. Based on the research design, 20 students formed the control group and 20 students formed the experimental group. The research covered a period of 8 weeks. In this process, students in experimental group played intelligence games. In the control group students continued the normal education process and did not participate in any additional studies. In the study, the "Problem Solving Skills Scale was used to collect data to determine students’ problem solving skills which is developed by Sezgin (2011) for primary school students. Since parametric conditions could not be met, non-parametric statistical analysis methods (Mann W-U and Wicoxon test) were used in the analysis. Analysis results showed that there was no significant difference between the problem-solving pretest scores of the goups. However, it was found that there was a significant difference between groups according to post-test score in favour of experimental group. In addition, prosttes score is statistically significant pretest of experimental group. On the other hand, no significant difference was observed between the pre and post test scores of the control group. The results of the study show that activities based on the face-to-face games have a significant effect on problem-solving skills.
Alan : Eğitim Bilimleri; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Güzel Sanatlar; Filoloji
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
