Özet:

Ankara Anlaşmasıyla İskenderun Sancağı’nda manda yönetimini kuran Fransa, onbeş yıl sonra 1936’da Suriye’deki bağımsızlık isteklerini de göz önünde bulundurarak bölgeyi Suriye’ye bağlamak istemiştir. Durumu fark eden Türkiye mevcut şartların yeni bir hukuki zemin meydana getirdiği tezinden hareketle Fransa’nın planına müdahale etmiştir. Bölgedeki Türkler ile irtibata geçerek Sancağın bir oldu bittiye getirilerek Suriye’ye verilmesini engelleme yoluna gitmiştir. Netice itibariyle de toplum Suriye yanlısı ve Türk taraftarı olmak üzere ikiye bölünmüştür. Sonuçta da çatışma çıkması kaçınılmaz olmuştur. Türkiye meseleyi Cemiyet-i Akvam’a götürerek uluslar arası hukuk içersinde çözmeyi istemiştir. Kısmen elde ettiği başarılı netice sonrası Fransa ile ikili görüşme siyasetini benimsemiş ve 2 Eylül 1938’de Hatay Devleti’ni kurdurmaya muvaffak olmuştur.

Anahtar Kelimeler: