Özet:

Atlas’ın Yükü, Jeanette Winterson’ın Atlas mitinin yeniden anlatımı niteliği taşıyan eseridir. Winterson Atlas’ın Yükü’nde, bilinen metnin üzerine yazar ve önceki anlatının da izlerini taşıyan özgün bir anlatı ortaya çıkarır; bu özelliği metni palempsest niteliği olan bir yapıya dönüştürür. Bu kısa roman, palempsest imgesi aracılığıyla öykülemeyi jeolojik bir süreçle bağdaştırır. Yazar metinde farklı türleri, söylemleri ve anlatı dünyalarını da bir araya getirir. Palempsest, metnin bu çoğulcu, çok katmanlı yapısını açıklayan bir kavramdır; aynı zamanda yazarın, öykülemenin doğasını irdelemek için kullandığı bir araçtır; palempsest hem metnin yapısını hem de içeriğini şekillendirir. Diğer bir deyişle, yazar birbirinden farklı ama bağlantılı palempsestler içeren, ayrıca kendisi de palempsest yapısı gösteren bir metin yaratıp okuyucuyu, metni ve unsurlarını çeşitli anlam düzeylerinde var olan palempsestler olarak okumaya davet eder. Bu çalışma, parçalanma ve bütünlük karşıtlıklarını içinde barındıran bir yapı olan palempsestin, Winterson’ın Atlas’ın Yükü adlı eserinin temelini oluşturduğu ve bu eserin söz konusu kavramı örneklendirdiği savını tartışmaktadır. Çalışmada, çeşitli eleştirmenlerin görüşlerinden yararlanılarak metnin bir palempsest olarak okunması ve metinde var olan çeşitli palempsestlerin incelenmesi amaçlanmaktadır.

Anahtar Kelimeler: