Özet:

Araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin boyun eğici davranışın çeşitli değişkenlere göre nasıl değiştiği saptamaktır. Araştırmada veriler Kişisel Bilgi Formu (KBF) ve Boyun Eğici Davranışlar Ölçeği (BEDÖ) ile toplanmıştır. Araştırma 186 (% 54,5)’i kadın, 155 (% 45,5)’i erkek toplam 341 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Veriler frekans, yüzde, bağımsız gruplarda t-testi ve Varyans analizi istatistik yöntemleri kullanılarak test edilmiştir. Araştırmada .05 anlamlılık düzeyi olarak kabul edilmiştir. Bulgular; Üniversite öğrencilerinin boyun eğici davranışları orta düzeyde bulunmuştur. Cinsiyet üniversite öğrencilerinin boyun eğici davranışlarında bir faktördür. Üniversite öğrencilerinin boyun eğici davranışları 3. Sınıfta en üst düzeye ulaşmaktadır. Öğrenim görülen mesleki eğitim programı boyun eğici davranışlarında bir faktördür. Akademik başarı düzeyi yükseldikçe boyun eğici davranışları azalmaktadır. Ailelerin yaşadığı yere gitme sıklığı yüksek olan öğrenciler daha boyun eğici davranmaktadır. Dünyaya geliş sırası boyun eğici davranışlar için bir faktördür. Ortanca çocuğun boyun eğici davranışları ilk ve son çocuğa göre daha yüksektir. Yerleşim birimi açısından öğrencilerin boyun eğici davranışları farklılaşmaktadır. Lisans eğitimi boyun eğici davranışta faktör değildir

Anahtar Kelimeler: