Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
75
İndirme
9
Bu çalışmada, Farklılaştırılmış Öğretim tekniklerinden Kademelendirilmiş Etkinlik temele alınarak hazırlanmış bir eylem planının dokuzuncu sınıf seçmeli Bilgisayar Bilimi dersinde öğrencilerin programlamaya yönelik tutumlarına, güdülenme düzeylerine ve program yazma becerilerine nasıl katkı sağladığı incelenmektedir. İşbirlikli eylem araştırması türünde olan çalışma, karma yöntem desenlerinden yakınsak desen ile yürütülmüş, Manisa’daki bir Anadolu Lisesi’nde öğrenim gören 30 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmacılar tarafından hazırlanan eylem planı sekiz hafta boyunca uygulanmış, veri toplamada Öğrencilerin Programlamaya Yönelik Tutumunun Belirlenmesi Ölçeği, Akademik Güdülenme Ölçeği, ders video kayıtları, görüşmeler, elektronik ürün değerlendirmeleri ve öğrenci günlükleri kullanılmıştır. Bu araçlar aracılığıyla toplanan nicel veriler üzerinde ANOVA, nitel veriler üzerinde ise içerik analizi yapılmıştır. Nicel ve nitel bulgular birleştirildiğinde, uygulanan eylem planının öğrencilerin programlamaya yönelik tutumlarında olumlu bir değişiklik oluşturabildiği görülmektedir. Başlangıç ve ileri seviyedeki grupların hazırladıkları elektronik ürünlerin (yazılımların) daha yüksek puan aldığı görülmüş, orta ve ileri seviyedeki grupların tasarladığı elektronik ürünlerin (yazılımlarının) aldığı puanlar arasında da anlamlı farka rastlanmıştır. Nicel bulgular öğrencilerin akademik güdülenme düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark göstermese de, nitel bulgular verilen görevden fazlasını yapmak istediklerini ve birçok grubun görevlerini gerçekleştirmek için teneffüslerde bile sınıfta kalmayı tercih ettiğini göstermektedir. Bu sonuçlar Farklılaştırılmış Öğretim tekniklerinden biri olan Kademelendirilmiş Etkinlik yoluyla programlama öğretiminin, lise öğrencilerine olumlu katkıları olabileceğini düşündürmektedir.
This study examines how an action plan prepared on the basis of the Progressive Event from the Diversified Teaching Techniques contributes to the students' programming attitudes, motivation levels and program writing skills in the 9th class selectively computer science course. The study, which is a collaborative action research type, was carried out with a close-up pattern of the karma method patterns, with 30 students studying at an Anadolu High School in Manisa. The action plan prepared by the researchers was implemented for eight weeks, the data collection used the scale of determining the attitude of students towards programming, the scale of academic involvement, the course video recordings, conversations, electronic product reviews and student logs. On the quantitative data collected through these tools, ANOVA, and on the quality data, the content analysis was carried out. When qualitative and qualitative findings are combined, it appears that the implemented action plan can create a positive change in students’ attitudes towards programming. There has been a significant difference between the points that e-products (software) that they have prepared from the start and advanced groups have received higher scores, and the points that e-products (software) that they have designed from the middle and advanced groups have received. Although quantitative findings do not show a statistically meaningful difference in students’ levels of academic motivation, quality findings show that they want to do more than a given task and that many groups prefer to stay in the class even in breaths to perform their tasks. These findings suggest that programming teaching through Progressed Event, one of the Differentiated Teaching Techniques, can be a positive contribution to high school students.
This study examines how the ninth-grade elective Computer Science course, which is prepared based on the Tiered Activities from Differentiated Instructional techniques, contributes to students' attitudes towards programming, motivation levels and programming skills. The study, which is the type of cooperative action research, was conducted with the convergent design that one of the mixed methods design and was carried out with 30 students at an Anatolian High School in Manisa. Attitude Scale Towards Computer Programming, Academic Motivation Scale, course video records, interviews, tiered software rubrics, and student diaries were used for data collection. ANOVA was performed on the quantitative data collected through these tools, and content analysis was used on the qualitative data. The combined quantitative and qualitative findings show that the implemented action plan can make a positive change in students' attitudes towards programming. It is seen that electronic products (softwares) prepared by beginner and advanced groups get higher scores and a significant difference was found between the scores of the softwares of the intermediate and advanced groups. Although quantitative findings do not show a statistically significant difference in students' academic motivation levels, qualitative findings revealed that students want to do more than the task given and that many groups prefer to stay in class even during their recess. These results suggested that programming instruction through one of the Differentiated Teaching techniques, Tiered Activities, can make positive contributions to high school students.
Alan : Eğitim Bilimleri
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
