Özet:

Zimmet suçu Türk Ceza Kanunu’nun (TCK) 247’nci maddesinde düzenlenmiştir. Bu suç, bir kamu görevlisinin, görevi nedeniyle zilyetliği kendisine bırakılmış olan veya koruma ve gözetmekle yükümlü olduğu malı kendisinin ya da başkasının zimmetine geçirmesiyle işlenir. Zimmete geçirme, mal üzerinde malik gibi tasarrufta bulunmayı ifade etmektedir. Türk doktrininde genel olarak, kamu görevlisinin, zilyetliği veya koruma ve gözetimi kendisine bırakılan ve ekonomik değeri çok düşük olan malı zimmetine geçirmesi halinde TCK’nın 247’nci maddesindeki suçun oluşmayacağı kabul edilmektedir. Çalışmamızda, “müsamaha edilen zimmet” olarak ifade edilen bu durumun mahiyeti ile bu nitelikteki fiillerin cezalandırılmamasının hukuki gerekçesi doktrindeki görüşler doğrultusunda incelenecektir.

Anahtar Kelimeler: