Görüntüleme
1.097
İndirme
97
Sesli Dinleme
6
Edebî metinlerde uyku/uyanıklık metaforları çoğunlukla zihnî ve yaşamsal refleksleri kısırlaşmış, mücadeleden vazgeçmiş bireye/topluma karşı uyarı olarak yer alır. Birey ya da toplum kendisini var eden ve tehlikelere karşı korunaklı kılan değerler dizgesinin bütünü olan bilincini kaybettiği zaman, ontik bağlamda düşüş yaşar. Yok edici etikileri olan bu durum metaforik anlamda bilinç kapalılığı ya da uyku hâli olarak değerlendirilir. Bu uyku hali, Türk edebiyatının tarihsel süreci boyunca kolektif bilincin inşasında yoğun olarak kullanılmış ve hastalıklı görüngüler bütününü üstüne toplamış bir öge olarak sunulmuştur. Mehmet Âkif Ersoy’un şiirleri üyesi olduğu toplumu var eden değerler üzerine konumlanır. Bu değerler, şairin poetik tavrının dini ve millî atmosferini oluşturan yapıtaşlarının bütünü olarak görüntü bulur. Âkif’in şiirinde uyku ve uyanıklık metaforları toplumsal düzeyde idrâk, miskinlik, problem yitimi ve mücadele kavramları çerçevesinde yer alarak yoğun bir içerikle var olurlar. Bununla birlikte bu metinler millî romantik duyuşla, terakki fikrini önceleyen, çözüm önerilerini eylem odaklı bir bakışla var eder. Safahat’ta yoğun bir biçimde gözlemlenen toplumsal eleştiri, aynı zamanda Âkif ’in büyük bir gayretle yöneldiği kurtuluş yolunun harekete geçirici unsuru olarak da algılanabilir. Yüksek bir tonlamayla toplumun umutsuzluk ve uyku halinin eleştirisini yapan şair, beraberinde geçmiş, hâl ve gelecek üçgeninde eserini kurarak toplumun içerisinde bulunduğu açmazı anlatır. Bu çalışmada Mehmet Âkif Ersoy’un poetikasında karşıt değer olarak yer alan uyku metaforu genel çizgileriyle belirtilecek; şairin yalnızca bu noktaya odaklanan ve topluma karşı uyarıcı bir yapıda olan “Uyan” adlı şiiri, toplumsal anlamdaki sembolleri ve temsil değerlerinin dikey boyutlarıyla irdelenecektir.
In literary texts, sleep/wake-up metaphors often contain mental and vital reflections as a warning against an individual/community that has been disrupted, abandoned from fighting. When the individual or society loses consciousness, which is the whole of the series of values that exist and protect itself from dangers, it has a decrease in the eighth context. This state with devastating ethics is metaphorically regarded as a state of consciousness or sleep. This sleep state has been widely used in the construction of collective consciousness throughout the historical process of Turkish literature and has been presented as an object that has gathered the whole of the sick sights. The poems of Mehmet Âkif Ersoy are placed on the existing values of the society. These values find the image as a whole of the creators who form the religious and national atmosphere of the poet's poetic attitude. In Akif’s poem, the metaphors of sleep and awakening exist with intense content in the framework of the concepts of humility, poverty, problem loss and struggle at the social level. However, these texts present solutions with a national romantic sensation, which predicts the idea of the terakki, with an action-oriented look. The social criticism, which is widely observed in Safahat, can also be perceived as an active element of the way of liberation to which Akihad is directed with great effort. The poet who criticizes the society’s despair and sleep with a high tone tells the discourse that is inside the society by building his work in the past, the present and the future triangle. In this study, the sleep metafora, which is opposite in the poetry of Mehmet Âkif Ersoy, will be pointed out by its general lines; the poet's poem "Wake up", which is only focused on this point and in an encouraging structure against society, will be remarked by the vertical dimensions of its symbols in the social sense and representative values.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
