Edebî metinlerde yazarın ne anlattığından ziyade nasıl anlattığı önemlidir. Yazarın eserini anlattığı yani üslûbunu oluşturan ögelerden birisi de kullandığı anlatım teknikleridir. Anlatım teknikleri anlatıma çeşitlilik, dinamizm, derinlik ve anlatılanı daha etkili bir şekilde aktarması sebebiyle 19. yüzyıldan itibaren yazarın bilinçli bir şekilde kullandığı ögelerdir. Her biri farklı bir işleve sahip olan bu teknikler eserde anlatılan şeyin amacına uygun olarak seçilmektedir. Kıssa-i Fîrûz Şâh 16. yüzyılda Celâl-zâde Sâlih Çelebi tarafından tercüme edilmiş mensur bir eserdir. Eser, İran hükümdarı olan Melik Dârâb’ın oğlu Fîrûz Şâh ile Yemen padişahı Sürûr Yemenî’nin kızı Aynü’l-hayât arasında geçen aşk hikâyesini ve bu aşk hikâyesi etrafında gelişen olayları anlatmaktadır. Yazar bu aşk hikâyesini anlatırken tasvirleri sıkça kullanmış, karşılıklı konuşmaları araya serpiştirmiş ve kahramanların birbiriyle yaptıkları mektuplaşmaları farklı şekillerde anlatmaya çalışmıştır. Bu çalışmada hikâye içerisinde tespit edilen anlatım teknikleri incelenecek ve bu anlatım tekniklerinin metin içerisindeki fonksiyonları irdelenecektir.
Edebî metinlerde yazarın ne anlattığından ziyade nasıl anlattığı önemlidir. Yazarın eserini anlattığı yani üslûbunu oluşturan ögelerden birisi de kullandığı anlatım teknikleridir. Anlatım teknikleri anlatıma çeşitlilik, dinamizm, derinlik ve anlatılanı daha etkili bir şekilde aktarması sebebiyle 19. yüzyıldan itibaren yazarın bilinçli bir şekilde kullandığı ögelerdir. Her biri farklı bir işleve sahip olan bu teknikler eserde anlatılan şeyin amacına uygun olarak seçilmektedir. Kıssa-i Fîrûz Şâh 16. yüzyılda Celâl-zâde Sâlih Çelebi tarafından tercüme edilmiş mensur bir eserdir. Eser, İran hükümdarı olan Melik Dârâb’ın oğlu Fîrûz Şâh ile Yemen padişahı Sürûr Yemenî’nin kızı Aynü’l-hayât arasında geçen aşk hikâyesini ve bu aşk hikâyesi etrafında gelişen olayları anlatmaktadır. Yazar bu aşk hikâyesini anlatırken tasvirleri sıkça kullanmış, karşılıklı konuşmaları araya serpiştirmiş ve kahramanların birbiriyle yaptıkları mektuplaşmaları farklı şekillerde anlatmaya çalışmıştır. Bu çalışmada hikâye içerisinde tespit edilen anlatım teknikleri incelenecek ve bu anlatım tekniklerinin metin içerisindeki fonksiyonları irdelenecektir.
It is more important in literary texts than in what the author tells. One of the things the writer’s work describes is the story technique he uses. The narrative techniques are the objects that the writer consciously uses from the 19th century because it translates diversity, dynamism, depth and the narrative more effectively. Each of these techniques, which have a different function, is selected in accordance with the purpose of what is described in the work. The 16th century is a translated work by Celâl-Zâde Sâlih Çelebi. Eser tells the love story between the son of the Iranian ruler Melik Darab, Fîrûz Şâh, and the daughter of the Yemeni ruler Sûr Yemenî, Aynü'l-hayât, and the events that develop around this love story. The writer often used the paintings while telling this love story, interconnected conversations, and tried to tell the letters the heroes made with each other in different ways. In this study, the narrative techniques identified in the story will be examined and the functions of these narrative techniques in the text will be examined.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|