Özet:

Bu makale, Gephyra dergisinin önceki sayılarında (23, 2022 ve 24, 2022) yayınladığımız makalelerin devamı niteliğindedir. Makalede Bilecik ilinin çeşitli köylerinde bulunan üç yazıt incelenmektedir. 2 numaralı taşın üzerinde hem bir epigram (no. 2a) hem de düz yazı şeklinde bir mezar yazıtı (no. 2b) vardır. Bu yazıtlardan sadece 3 numarada tanıtılan stel bugün Bilecik Müzesi’ndedir. Diğer iki yazıt olasılıkla hâlâ arazide olmalıdır. Birinci yazıtı müze yetkililerinin bizlere verdiği fotoğraftan okuduk, yazıtın kendisini görmedik. İkinci yazıtı ise Bozüyük’teki bir şahsın bize verdiği fotoğraftan okuduk, fakat o taşın da kendisini göremedik. Yenipazar’daki Danışment köyünde bulunmuş olan birinci yazıt Antonius adında yaşlı bir adam için yazılmış bir mezar epigramıdır. Evlatlarından birisi olan Maximus’un gerousia’yı yöneten bir gerousiastes olduğu anlaşılmaktadır. Bozüyük’teki şehirlerarası büyük yol yapılırken bulunan ikinci yazıt taş üzerine farklı dönemlerde kazınmış iki ayrı yazıttan oluşmaktadır. A yazıtı Gaius adındaki bir adam ve ailesi için yazılmış bir mezar epigramıdır. B yazıtı ise taşa daha sonra kazınmıştır ve yazıtta adı geçen Gaianus olasılıkla A yazıtında adı geçen Gaius’un torunudur. İçinde şiirsel kelimeler geçse de B yazıtı bir epigram değildir. 3 numaralı son epigramın sağ yarısı kayıp olmasına rağmen yazıt büyük oranda tamamlanabilmiştir. Çiftçi olan mezar sahibinin olasılıkla 70 yaşında öldüğü ve geride genç karısıyla üç küçük çocuğu yetim bıraktığı anlaşılmaktadır. Yazıtların Türkçe çevirileri şöyledir: 1. Ben, akıllı, güçlü, yaşı gereği bütün kararlarda adil olan Antonius, ilerlemiş yaşlılığımda hiçkimsenin gerisinde kalmayarak tüm dindar güvenilirliğimin karşılığını aldım. Cenaze töreni, babalarından daha önemli olan evlatlarım tarafından organize edildi: Kentteki Gerusia’nın toplanmasında söz sahibi olan Maximus, tatlı huylu Antonius, Severus; kocasını üstün bir sevgiyle seven, önceden vefat etmiş olan anneleri Apollonia’nın aynı fikirde olan evlatları! Ey yolcu, (bu evlatlar hep beraber) gençlere ve iyi çocukları olan ebeveynlere (böylelikle) dindarlık hatırası olan bir hediye bağışladılar. 2. Yazıt A: Toprağın içindeki şu kaba taştan mezar pek saygın ve onurlu bir kişi olarak vatan toprağında yatan ben Gaius’undur. Bütün erdemlerin çiçeğini topladım ne bir kimseye acı vererek ne de adaletsiz bir yaşam sürerek, aksine kendi ellerimle (= gücümle) çabalayarak. Bir konut (= mezar), dertleri çözen bir konut, onun, Domna’nın ve sevgili çocuklarının sevgili gerçek konutu – bu armağanı dindarlığım için bana Tanrı verdi. Yazıt B: Marcianus oğlu, büyük Gaius’un torunu, eques Romanus, gerousia üyesi, onurlu bir şekilde yaşayan, (hayatın) tadını çıkaran, saygın kişiler tarafından agorada onurlandırılan, - - - - - - vatanında ün sahibi olan, ne adaletsizlik yapan ne de adaletsiz bir yaşam süren Gaianus - - - - - 3. Çok erken ölen çiftçi (Seuthes?) yatıyor burada karısı Apphia’yı ardında bırakıp [. . .]. (Apphia’nın) babalarının yetim bıraktığı Philoksenos, Tryph[on] (?) ve Seuthes adında üç küçük çocuğu vardır. Yeğenleri Andronikos (?) ve Maximus sevgili eşleriyle birlikte ve en çok sevdiği Seuthes onu hayattayken ve öldükten sonra unutulmaz onurlarla övdüler. Yetmiş? yıl yaşadı.

Anahtar Kelimeler: